Schubert
Winterreise
0827949076466
| Componist | Schubert |
| Titel | Winterreise |
| Artiest | Bostridge, Ian |
| Artikel nr. | 0086764PTC |
| EAN Code | 0827949076466 |
| Aantal CD's | 1 |
| Label | PENTATONE |
| Releasedatum | 2019-08-23 |
| # | Titel & Artiest | Tijd |
|---|---|---|
| 1 | Nr. 1 Gute Nacht — BOSTRIDGE, IAN | 005:36 |
| 2 | Nr. 2 Die Wetterfahne — BOSTRIDGE, IAN | 001:37 |
| 3 | Nr. 3 Gefror'ne Tränen — BOSTRIDGE, IAN | 002:17 |
| 4 | Nr. 4 Erstarrung — BOSTRIDGE, IAN | 002:57 |
| 5 | Nr. 5 Der Lindenbaum — BOSTRIDGE, IAN | 004:42 |
| 6 | Nr. 6 Wasserflut — BOSTRIDGE, IAN | 003:41 |
| 7 | Nr. 7 Auf dem Flusse — BOSTRIDGE, IAN | 003:26 |
| 8 | Nr. 8 Rückblick — BOSTRIDGE, IAN | 001:52 |
| 9 | Nr. 9 Irrlicht — BOSTRIDGE, IAN | 002:35 |
| 10 | Nr. 10 Rast — BOSTRIDGE, IAN | 003:02 |
| 11 | Nr. 11 Frühlingstraum — BOSTRIDGE, IAN | 004:27 |
| 12 | Nr. 12 Einsamkeit — BOSTRIDGE, IAN | 002:39 |
| 13 | Nr. 13 Die Post — BOSTRIDGE, IAN | 001:55 |
| 14 | Nr. 14 Der greise Kopf — BOSTRIDGE, IAN | 002:52 |
| 15 | Nr. 15 Die Krähe — BOSTRIDGE, IAN | 003:36 |
| 16 | Nr. 16 Letzte Hoffnung — BOSTRIDGE, IAN | 001:59 |
| 17 | Nr. 17 Im Dorfe — BOSTRIDGE, IAN | 003:43 |
| 18 | Nr. 18 Der stürmische Morgen — BOSTRIDGE, IAN | 000:50 |
| 19 | Nr. 19 Täuschung — BOSTRIDGE, IAN | 001:16 |
| 20 | Nr. 20 Der Wegweiser — BOSTRIDGE, IAN | 004:37 |
| 21 | Nr. 21 Das Wirtshaus — BOSTRIDGE, IAN | 004:45 |
| 22 | Nr. 22 Mut! — BOSTRIDGE, IAN | 001:18 |
| 23 | Nr. 23 Die Nebensonnen — BOSTRIDGE, IAN | 002:35 |
| 24 | Nr. 24 Der Leiermann — BOSTRIDGE, IAN | 003:55 |
Leuk bedacht, die foto van misvormde, verkrampte musici op het omslag. Past mooi bij de muziek van de gekwelde Franz Schubert die, hoe jong hij ook was, besefte dat syfilis hem lichamelijk en geestelijk te gronde zou richten. De Winterreise vormt een aangrijpend document van zijn geestesgesteldheid: eenzaamheid, levensmoeheid. Schubert moet zichzelf gevoeld hebben als de Wanderer die hij hier zo treffend neerzet. Twee gelouterde musici nemen de cyclus voor hun rekening, tenor Ian Bostridge en pianist Thomas Adès, op een moderne vleugel. Wat vooral opvalt is Bostridge’ dictie, de heldere uitspraak die zorgt dat je elk woord verstaat. Zijn zuiverheid is eveneens ongeëvenaard. Tegelijk is zijn voordracht ook wat geaffecteerd, overdreven precies, en dat doet afbreuk aan de natuurlijkheid van wat wordt verhaald. Woorden als ‘geweint’, ‘trüb’ en ‘einsam’ krijgen door de concentratie op het muzikale niet de natuurlijke spraakexpressie waar ze om vragen. De musici zijn op hun best in leniger liederen, zoals Die Post, maar verliezen geloofwaardigheid in Die Krähe, met een te langgerekt tempo. Jammer is het, dat nog steeds wordt vasthouden aan een liedvolgorde die door de muziekwetenschap al lang als achterhaald is bestempeld: Schubert had een andere volgorde voor ogen en eindigde zijn cyclus met Der Wegweiser.
Jos van der Zanden (Klassieke Zaken 5-2019)
