Hartmann, E.

Het verhaal van de Deense componist Emil Hartmann (1836-1898) is als dat van een profeet in eigen land. Zijn landgenoten zagen hem slechts als de zoon van de beroemdere Johan Peter Emilius Hartmann en als de zwager van Niels Gade. 'De oude Hartmann is een geboren componist, de jonge Hartmann werd als zodanig opgevoed', aldus een sneer van sprookjesverteller Hans Christian Andersen. Hartmann jr. werd zo gedwongen zijn horizon te verbreden. In Leipzig drong hij door tot de kringen rond het Gewandhaus. In Berlijn maakte hij de première van Wagners Tristan mee en leerde hij Brahms' Requiem kennen. Het was in dit soort cultuurcentra dat Hartmann de erkenning kreeg die hij verdiende. Deze erkenning verdient hij nog steeds, getuige de concerten op deze sacd die wel wat doen denken aan die van Spohr of Von Weber. Klinkende namen komen we bij de uitvoerenden niet tegen, maar dat zegt natuurlijk niets over de kwaliteit. Zo beheerst violiste Christina Åstrand naast het standaard klassieke repertoire ook halsbrekende partituren als het Vioolconcert van Ligeti, en wist cellist Stanimir Todorov zich te onderscheiden tijdens de Rostropovich Competitie 1994 vanwege zijn vertolking van Schnittke.