Liszt, Fransz

Liszt kennen we als pianoleeuw en van zijn symfonische gedichten. In de laatste decennia van zijn leven besteedde hij tijd aan wat hem altijd had getrokken, het katholicisme. In Rome was hij monnik, maar hij bleef wel componeren. Een depressie nabij schreef hij Via Crucis, veertien staties die het lijden van Christus verbeelden, voor koor en klavier. Net als voor zijn excentrieke pianostukken koos hij een radicaal laatromantisch idioom waarin de grenzen van de harmonieleer werden opgezocht. Collegium Vocale Gent voert het werk hier uit onder Reinbert de Leeuw, die voor deze ingetogen klanken aanzienlijk dieper de muziekgeschiedenis in dook dan we van hem gewend zijn. Het resultaat is ernaar: deze eigenaardige afwisseling van homofonie, mysterieuze dialogen, pianosoli en expressieve declamaties krijgt een eigen dynamiek in De Leeuws eigenzinnige maar niet overal gepolijste spel. Hij eist de regie op. Het werk omvat fascinerende momenten, zoals de etherische hoogten in Jesus begegnet seiner heiligen Mutter, de vierde statie - je luistert er ademloos naar. Jammer van het overvloedige pedaalgebruik, daardoor wordt de pianoklank wat wollig. Het koor intoneert zeer fraai, geen wanklank te ontdekken. Drie geestelijke koorwerken (Salve regina, Vater unser en Ave Verum) maken deze cd compleet.

Jos van der Zanden (2-2019)