M. Weinberg / Kattenburg e.a.

Een thema-cd: muziek in tijden van onderdrukking. Mieczyslaw Weinberg schreef een substantiële altvioolsonate, die verwant is aan die van zijn vriend Dmitri Sjostakovitsj. Aan het leven en de verwachtingen van Dick Kattenburg kwam in Auschwitz een einde, zodat zijn altvioolsonate beperkt bleef tot een prachtig melancholiek Allegro moderato. Max Vredenburg vluchtte naar Nederlands-Indië voor de Jodenvervolging, maar kwam terecht in een jappenkamp. Zijn Lamento dateert van enige jaren na de oorlog. Weinberg overkwam iets soortgelijks, want na de Poolse pogroms wachtte hem het Russische Sovjetregime. Zijn altvioolsonate uit 1945 reflecteert zijn oorlogservaringen, maar zoals vaker bij Weinberg zijn er toch wel weer tekenen van hoop. De sfeer is minder wrang dan in de schimmige sonate van Sjostakovitsj, diens allerlaatste compositie, waarin flarden van Beethovens Mondschein-sonate uitlopen in berusting. Als ‘compromis’ tussen de stralende viool en de sonore cello is de bescheiden altviool het ideale instrument om een geresigneerde, melancholieke atmosfeer op te roepen. Ásdís Valdimarsdóttir komt uit IJsland, maar woont en werkt al jaren in Nederland. Haar delicate spel wordt in dezelfde geest ondersteund door Marcel Worms, de man die alles wil en kan spelen. Prachtig.

Gerard Scheltens (6-2018)