Wagner, R. (gearrangeerd door Henk de Vlieger)

Wagner zou ooit, al dan niet halfgekscherend, verzucht hebben dat hij dan wel het ‘onzichtbare orkest’ in het leven had geroepen (hiermee doelde hij op de verzonken bak in het Bayreuther Festspielhaus) maar dat hij nog liever het ‘onzichtbare theater’ zou hebben geïntroduceerd. Hij had weliswaar een wereld geschapen vol goden, hele en halve dwergen en andere mythische fi guren maar had waarschijnlijk toch zijn twijfels wanneer deze naturalistisch op de bühne werden uitgebeeld. Volgens de componist zelf was de kwintessens van zijn werken gelegen in de abstracte symfonische handeling. Zijn over-allitererende libretti waren uiteindelijk slechts de uiterlijke kant van het grote abstracte muziekdrama. Met deze wijsheid als alibi maakte Henk de Vlieger een ‘Ring’ zonder zangers. Dit resulteerde in een episch orkestwerk van een uur dat absoluut een overtuigende eenheid vormt en dat naadloos van de ene in de andere scène overgaat. Neeme Järvi talmt niet het drama groots te voltrekken. Zijn muzikale intuïtie, gevoed door tientallen jaren ervaring en ratio, slaat spijkers met koppen. Hij dringt door tot in de fi jnste haarvaten van de partituur en laat het orkest baldadig donderen in Siegfrieds ‘Trauermusik’ en kantklossen in ‘Waldweben’. Een grandioze cd die Wagners wensende verzuchting tot een realiteit maakt.

Willem Veldhuizen