Beethoven, Ludwig van

 Fischer dirigeert Beethoven gedreven

Beethovens Vierde symfonie leidt een wat ingewikkeld leven. Zijn Derde is immers de fameuze Eroica en zijn Vijfde opent met een van de bekendste maten uit de klassieke muziek: een dreigende, dalende terts. Toch is de Vierde, vanaf het fijne Adagio tot en met de stoere Finale die rusteloos voortjaagt, een aantrekkelijk werk dat geen zwak moment kent. Iván Fischer en zijn Boedapest Festival Orkest weten wel raad met de compositie in een gedreven interpretatie die de eenvoudige melodiek een grote klankschoonheid verleent. De grillige, burleske elementen in het Scherzo en de Finale zijn niet minder bevlogen gedoseerd. Fischer staat volkomen boven de stof. Daarna komt de Pastorale als een grote idylle tot leven, slechts onderbroken door het donderende geweld van het onweer, dat snel komt en even snel oplost in de verte. De dirigent zorgt voor uitgebalanceerde orkestgroepen en vooral in de doorwerking van het eerste deel voor verrassende contrapunten. De ontelbare opnamen van de symfonieën van Beethoven bewijzen dat geen enkele dirigent er een definitief laatste woord over kan zeggen. Toch behoort deze nieuwe interpretatie van Iván Fischer tot de beste van dit moment. Alle lof overigens voor de warme, mooie registratie.

 Willem Veldhuizen