Mahler, Gustav

Beeld en geluid versterken elkaar in fantastische Mahler

Het is geen ijzeren wet dat beeld en geluid elkaar versterken. Maar het kan, dat zal iedere concertbezoeker die geconfronteerd wordt met een meesterwerk, een topdirigent, een dito orkest en grote solisten, zeker beamen. Musici die haast op leven en dood de perfectie willen bereiken, zijn ook visueel fascinerend. Deze registratie van de Tweede symfonie (‘Auferstehung’) van Gustav Mahler in een eivol Concertgebouw is zo’n document waarin het allemaal gebeurt. Mariss Jansons bezielt en leidt het Koninklijk Concertgebouworkest naar de toppen van hun vermogen. Zijn expressieve gezicht toont de man die alles geeft, zowel intellectueel als gevoelsmatig. En zijn energie is zo groot dat het orkest niet anders kan dan hem volgen. Zo komen er vijf delen tot klinken die allemaal overtuigen, die rijk zijn aan de meest verfijnde emoties en die de magische meerwaarde van beeld en geluid geheel waarmaken. Ook de solisten zijn een gouden greep. ‘Urlicht’ krijgt van Bernarda Fink een indrukwekkende maar ook gevoelswarme interpretatie. En ook hier wordt de klinkende uitvoering versterkt door het beeld, haar verschijning. Het Groot Omroepkoor en de sopraan Ricarda Merbeth excelleren in het laatste deel en maken indruk met geweldig dynamisch raffinement. Een fantastische productie!

 Willem Veldhuizen