Pyotr Ilyich Tchaikovsky

Dit is alweer de derde aflevering in de aantrekkelijke Tsjaikovski-cyclus die Paavo Järvi met het Tonhalle-Orchester Zürich opneemt. De Zesde symfonie was al in de herfst van 2019 opgenomen voordat de pandemie uitbrak. De fantasie-ouverture Romeo en Julia is nog dit jaar toegevoegd om het feest der herkenning compleet te maken. In 2007 heeft Järvi precies hetzelfde programma op cd gezet met het Cincinnati Symphony Orchestra, waarvan hij toen chef-dirigent was. Een vergelijking wijst uit dat hij zich met de Zwitserse musici veel meer durft te laten gaan. Van hem mag Tsjaikovski zijn gevoelens tonen, ook de meest pathetische. Toch gaat hij daarin niet zo ver als menige andere dirigent. Vaart en vitaliteit kenmerken de uitvoeringen, waarbij de musici uit Zürich zelfs in het hoogste tempo hun virtuositeit behouden. Het orkestpalet is rijk aan kleuren, van de donkere gloed in het lage koper tot de schittering in de hoge strijkers. Dat tal van details als het ware onder een vergrootglas kunnen worden getoond, is zeker ook te danken aan de sublieme opname. Zo worden de luisteraars meegezogen in het sombere fatalisme van de symfonie en de tragische liefde van Romeo en Julia.

Eddie Vetter (Klassieke Zaken 5/6-2021)