Mahler, G.

Allegro energico, ma non troppo staat als tempo-aanduiding bij het eerste deel van Mahlers Zesde symfonie. Het zijn vooral de eerste twee woorden die de leidraad van Iván Fischer en zijn Budapest Festival Orchestra hebben gevormd, want Fischer valt ongekend voortvarend met de deur in huis. Zijn tempi zijn hoog: waar veel andere lezingen van Mahlers Zesde uitkomen op een duur van tussen de 80 en 85 minuten, noteert Fischer 78’.49” schoon aan de haak - daarmee past de hele symfonie op één cd. Verfrissend, dat ongetwijfeld, te meer omdat het uitstekend musicerende Budapest Festival Orchestra een bijzonder overtuigende en toegankelijke lezing neerzet van deze toch vaak wat als moeilijke bekend staande symfonie. De opname is gerealiseerd in de recentelijk opgeleverde National Concert Hall in Boedapest. Duidelijk is dat deze zaal een uitstekende akoestiek heeft, die variabel is – zo kan de nagalmtijd plaatselijk naar believen worden opgerekt van minder dan 1 tot 4 seconden. In het booklet laat Fischer zich kort uit over de recentelijk gevoerde discussie over de volgorde van de middendelen. Tijdens een uitgebreide Europese tournee wisselde hij elke keer van volgorde en koos uiteindelijk voor die waarbij het Andante aan het Scherzo voorafgaat.

Frits de Haen