Schnittke
Sonates voor cello & Piano
8711801016269
| Componist | Schnittke |
| Titel | Sonates voor cello & Piano |
| Artiest | Spanoghe, Viviane / Michiels, Jan |
| Artikel nr. | 0001626KTC |
| EAN Code | 8711801016269 |
| Aantal CD's | 1 |
| Label | ETCETERA RECORDS |
| Releasedatum | 2018-07-09 |
| # | Titel & Artiest | Tijd |
|---|---|---|
| 1 | 1. Largo — SPANOGHE VIVIANE / JAN MICHIELS | 003:17 |
| 2 | 2. Presto — SPANOGHE VIVIANE / JAN MICHIELS | 006:01 |
| 3 | 3. Largo — SPANOGHE VIVIANE / JAN MICHIELS | 009:53 |
| 4 | Klingende Buchstaben — SPANOGHE VIVIANE / JAN MICHIELS | 004:06 |
| 5 | Madrigal in memoriam Oleg Kagan (1990) — SPANOGHE VIVIANE / JAN MICHIELS | 009:31 |
| 6 | Improvisation für Violoncello solo — SPANOGHE VIVIANE / JAN MICHIELS | 009:13 |
| 7 | 1. Senza tempo — SPANOGHE VIVIANE / JAN MICHIELS | 003:38 |
| 8 | 2. Allegro — SPANOGHE VIVIANE / JAN MICHIELS | 004:31 |
| 9 | 3. Largo — SPANOGHE VIVIANE / JAN MICHIELS | 004:15 |
| 10 | 4. Allegro — SPANOGHE VIVIANE / JAN MICHIELS | 002:30 |
| 11 | 5. Lento — SPANOGHE VIVIANE / JAN MICHIELS | 002:13 |
Het mag een wonder heten dat de Russische componist Alfred Schnittke tot ver in de jaren negentig bleef componeren. In 1985 kreeg hij een herseninfarct en werd klinisch dood verklaard. Toch ontwaakte hij uit een coma en vond een hernieuwde scheppingsdrang. Vier van de vijf werken op deze nieuwe cd met composities voor cello dateren van daarna. Cellist Viviane Spanoghe en pianist Jan Michiels voeren de beide cellosonates uit. De eerste uit 1978 opent de cd en de tweede uit 1994 is afsluiter. Daartussen als extra drie cellosolocomposities: Klingende Buchstaben (1988), Madrigal in memoriam Oleg Kagan (1990) en Improvisation for cello solo (1993). Door vast te houden aan de chronologie zetten Spanoghe en Michiels een muzikale boog neer die de afzonderlijke composities overstijgt. Waar de eerste cellosonate een virtuoos huzarenstukje is vol wervelende passages in beide instrumenten, is de tweede ingetogener en indringender. Op enkele snelle gebaren in de piano na, is hier nauwelijks sprake van een dialoog. In het eerste deel klinkt bijvoorbeeld enkel een lage c in de diepte, terwijl de cello chromatisch de hoogte in klimt. Het is muziek die onder de huid kruipt en daar niet meer vandaan wil.
Jan Nieuwenhuis (6-2018)
