Glazoenov, Alexander / Mjaskovski, Nikolay

De Zweedse pianist Bengt Forsberg, vaste begeleider van mezzosopraan Anne Sofie von Otter, staat in zijn land bekend als ‘de kampioen van het onbekende en vergeten repertoire’. Zijn landgenoot Andreas Brantelid laat zijn cello zingen in donkere kleurschakeringen en drukt in zijn spel een weemoedigheid en ‘bedekte’ emotionaliteit uit, die lijkt te verwijzen naar de indringende sfeer in de films van Ingmar Bergman. Het duo speelt regelmatig samen en dat is te horen aan de organische verstrengeling, gedeelde intelligentie en doorleefde intensiteit van hun muzikale dialogen. Niet dat Nikolaj Mjaskovski (1881-1950), die bevriend was met Prokofjev en doorgaat voor een van de toonaangevende Russische componisten, nu echt in de vergetelheid is geraakt. Musici als de dirigent Jevgeni Svetlanov en de violist David Oistrach zwoeren bij zijn muziek en het Tanejev Kwartet nam al zijn 13 strijkkwartetten op. Toch hoor je maar zelden Mjaskovski in de concertzaal, en daar willen Brantelid en Forsberg - die zijn romantische, introverte en melancholieke muziek te vuur en te zwaard verdedigen - graag verandering in brengen. Elke zangerige frase klinkt als een warm pleidooi voor de componist, waarna het duo in drie lyrische stukken van Glazoenov kiest voor wat meer lichtvoetigheid.

Wenneke Savenije (Klassieke Zaken 5-2020)