Xenakis, I.

De Japanse Kuniko Kato is een virtuoos op marimba en vibrafoon. Eerder deed ze op Linn Records van zich spreken met een Steve Reich-cd, en een tweede productie omvatte bewerkingen van Arvo Pärt. Nu heeft ze zich over Iannis Xenakis ontfermd en speelt ze diens Pleïades uit 1978 en Rebonds uit 1988. Onduidelijk blijft wie haar kompanen zijn, want de muziek is toch echt geschreven voor zes slagwerkers, zoals het boekje meldt. Speelt ze in multitrack mee met eerdere opnamen van zichzelf? Hoe het ook zij, het resultaat is absoluut imponerend. Pleïades is onvervalste fasemuziek uit de jaren zeventig, met klankkleuren die in elkaar verstrengeld raken en geleidelijk toegroeien naar een apotheose. De klankencarrousel heeft soms iets weg van de gamelan. Buitengewoon gecompliceerde ritmische patronen lossen op in een herkenbare metriek die zelfs het dansante nadert. Adembenemend zijn de virtuoze slagwerkklanken in Rebonds. Prachtig opgenomen, met nu eens indrukwekkende grondtonen en dan weer schelle exlamaties in de hoogte. Tomtom, bongo, houtblokken, basdrums – het is een waar slagwerkfeest van Xenakis, wiens muziek zo lang als l’art pour l’art te boek stond. Kuniko weet van haar optredens ware happenings te maken, bijna seances. Wel, wie deze cd hoort zal daar niet van opkijken.

Jos van der Zanden (3-2015)