Rossini, G.

Rossini’s Petite Messe Solennelle mag zich verheugen in de warme belangstelling van platenmaatschappijen. Naïve komt met een nieuwe opname: niet van de oorspronkelijke versie voor piano en harmonium, maar van de latere orkestratie. Het Orchestre de Chambre de Paris geeft ons krachtig, maar nooit bulderend koper en soms fluisterende violen. Er zijn wat minpuntjes: de sopranen van het koor Accentus hebben hier en daar een wat suspecte opvatting van intonatie, en de bas Alexander Vinogradov overvleugelt met zijn imposante, fraaie stemgeluid de andere solisten soms een beetje als ze samen zingen. Julia Lezhneva blijft een wonder: een strak, barokachtig stemgeluid met een donkere tint die enorm fascineert. Delphine Galous warme altstem heeft een troostende klank in het Agnus Dei. Michael Spyres brengt een vertrouwd Rossinigeluid in het kwartet en weet het Domine Deus tot een overtuigend onderdeel te maken van deze mis: geen geringe prestatie, dit deel klinkt in verkeerde handen als dreunende marsmuziek. Niet hier. Dat is mede te danken aan Ottavio Dantone die met verrassende en effectieve tempi voor de dag komt: de Petite Messe is in zijn handen een onmiskenbaar religieus werk, waarvan de talrijke ontroerende momenten glorieus over het voetlicht komen.

Hein van Eekert (2-2015)