Einaudi, Ludovico

Lavinia Meijer - Einaudi op de harp

Een breed publiek bereiken met eigentijdse muziek? Veel musici zullen somber nee schudden. Zo niet harpiste Lavina Meijer. Haar succesvolle cd met bewerkingen van Philip Glass was al een statement: met een zorgvuldige selectie van aansprekende arrangemeneten kon een nieuw publiek worden bereikt. En ze gaat door op de ingeslagen weg. Voor haar debuut bij Sony, Passaggio, koos ze de sfeervolle muziek van de Italiaanse duizendpoot Ludovico Einaudi (58).

Arrangementen voor harp, mag dat zomaar? "Ja dag mag. Eerder dit jaar heb ik Einaudi persoonlijk ontmoet en het plan uitvoerig met hem doorgesproken. Een keer in Carré en een keer backstage in De Oosterpoort in Groningen. Het is zó'n aardige man! Bescheiden, helemaal geen sterallures. Hij stond er volledig open voor dat ik zijn muziek voor de harp zou bewerken. Ik speelde wat zelfgemaakte arrangementen van die schitterende expressieve pianomuziek van hem, en hij kwam meteen met allerlei opbouwende commmentaren. Hij nam heel uitgebreid de tijd voor me, deed suggesties om de klankkleur hier en daar bij te stellen en zo. Ik moest ook meer vanuit 'the flow' spelen, vond hij. Soms wijzigde hij zelfs gewoon het origineel waar ik bij was. Het gaat hem echt om de inhoud, om de muziek, de rest lijkt allemaal bijzaak. Nou, ik heb toen beloofd dat ik hem op de hoogte zou houden van mijn activiteiten en de keuze van de stukken die ik zou willen gebruiken, en dat heb ik ook steeds gedaan."

"De muziek van Einaudi kende ik eigenlijk nog niet zo gek lang. Ik kwam ermee in aanraking toen hij met zijn nieuwste cd ineens heel hoog in de iTunes-charts stond. Net wel of net niet op de eerste plaats, constant tuivertje wisselend met een andere cd. Dat maakte me benieuwd, en toen ik goed ging luisteren werd ik echt geraakt door die wonderlijke klanken, ik kon me er helemaal in verliezen. Die man kan zo veel; pop, rock, filk, minimalisme - alles kom je bij Einaudi tegen. Het is zo'n openhartige muziek. Vervolgens kwam bij mij een fase van praten met vrienden over deze muziek, suggesties afwegen, films en tv-series met zijn muziek bekijken, zoals de internationaal bekroonde films The Intouchables en Black Swan. Zo begon het idee te groeien dat hier iets mee te doen was. Ik ging zelf bewerkingen maken. Allerlei invalshoeken ontdekte ik, de vele gevoelswerelden in de muziek bleken zich prima te lenen voor de harp. Ik experimenteerde met allerlei klankkleuren. Bijvoorbeeld nasaal, vol, gitaarachtig, flageoletachtig, wel of niet dicht bij de klankkast enzovoort. Vanwege het brede klankspectrum is mijn cd ook niet in de studio opgenomen maar in het Funkhaus in Berlijn. In die natuurlijke, zuivere akoestiek komt de muziek het beste tot zijn recht. Bij mijn komende tournee met deze Einaudi-muziek zal ik trouwens ook een paar popzalen aandoen, zoals Paradiso in Amsterdam en het Paard van Troje in Den Haag. Ik sluit niet uit dat een lichte versterking daar wel op zijn plaats is."

Popzalen, ja, want deze muziek leent zich daar uitstekend voor. Het is immers een vorm van cross-over die goed past bij het pad dat ik aan het belopen ben en waarmee ik bij Sony dankzij mijn nieuwe contract een langetermijnplanning kan maken. Klassiek, maar toch verrijkend, met aanknopingspunten die ik zelf spannend vind. Daarom ga ik bij mijn concerten ook zelf vertellen, tussen de muziek door. Om het nieuwe publiek te laten weten waarom ik hiervoor gekozen heb, wat voor verhaal er achter de muziek zit, wat ik ermee beoog en wat de meerwaarde precies is van het maken van de bewerkingen. Ik kan dan duidelijk maken dat Einaudi als een klassiek componist is begonnen, maar een steeds ruimere belangstelling kreeg voor allerlei stijlen en technieken. Een echte alleskunner is hij geworden. Met zijn muziek breekt hij muren af die traditioneel tussen verschillende groepen luisteraars staan. Veel mensen zullen zijn muziek trouwens kennen zonder het zelf te beseffen, want hij schreef muziek bij heel wat tv-series. Ook voor commercials, ja, ze weten hem echt allemaal te vinden. Maar wat ik al zei, hij is de bescheidenheid zelve. En dat hij zoveel interesse toont in wat ik doe, bewijst wel dat het hem om de muziek gaat en om weinig anders. Ik leef er echt naartoe om hem de cd te kunnen overhandigen. Hij liet me weten dat hij deze graag in ontvangst neemt bij zijn bezoek aan Nederland. Op 30 oktober geeft hij een concert in het Concertgebouw. Ben zo benieuwd wat hij ervan vindt!"

Jos van der Zanden (6-2013)