Bizet / Gounod e.a.

SPECIAL

Jonas Kaufmann L'Opéra Magnifique!

Op zijn nieuwste cd L’Opéra richt Jonas Kaufmann zich op repertoire dat hem zeer na aan het hart ligt: de negentiende-eeuwse Franse opera. Het is muziek die kracht, emotie en elegantie met elkaar verbindt, kwaliteiten die ook de stem van Kaufmann in overvloed heeft.

Er is weinig wat Jonas Kaufmann niet lijkt te kunnen. Zijn recente roldebuut in Verdi’s Otello kon rekenen op juichende recensies, maar ook zijn vertolkingen van Wagnerrollen en het Italiaanse verismo- repertoire blijven het publiek in vervoering brengen. Op deze cd viert Kaufmann de glorietijd van de Franse romantische opera, repertoire dat hij vaak en met liefde zingt. Mooi bijkomend feit is de sterke invloed van de Duitse cultuur op de Franse muziekwereld in deze periode: in Duitsland geboren componisten als Meyerbeer en Offenbach waren mateloos populair, en veel Franse operacomponisten putten inspiratie uit de Duitse literatuur, in het bijzonder Goethe. Die Frans-Duitse culturele band wordt op deze cd natuurlijk in de eerste plaats perfect belichaamd door Jonas Kaufmann zelf, maar ook door het het schitterend spelende Bayerisches Staatsorchester onder leiding van de Fransman Bertrand de Billy, die uitblinkt in dit repertoire.

Kaufmann heeft op de cd overwegend gekozen voor rollen uit opera’s die hij ook op het toneel heeft gezongen. Wilhelm Meister uit Ambroise Thomas’ Mignon was in 2001 zijn eerste grote Franse rol op het operatoneel. Als de getormenteerde Werther maakte hij in 2010 zijn debuut in het hol van de leeuw, aan de Parijse Opéra, en Don José uit Carmen is een van zijn absolute paraderollen geworden. Er zijn weinig zangers die zo intens in zang en spel laten zien hoe de soldaat afglijdt tot geobsedeerde en uiteindelijk moorddadige waanzin. De controle die Kaufmann over zijn stem heeft blijft verbazingwekkend: van fluisterzacht tot indrukwekkend forte, zijn dynamische bereik is schijnbaar grenzeloos. Luister eens naar de extreem zachte hoge noten in Merci, doux crépuscule! uit Berlioz’ La Damnation de Faust: hondsmoeilijk te zingen, maar hoe gemakkelijk – en vooral hoe prachtig – doet Kaufmann dat! En hij betoont zich ook hier weer een communicatief duopartner. In een verrassend subtiele en tedere uitvoering van het beroemde Parelvissersduet wordt hij terzijde gestaan door de geweldige Franse bariton Ludovic Tézier, en de Bulgaarse prachtsopraan Sonya Yoncheva voegt zich bij hem voor twee scènes uit Massenets Manon, waaronder het bijzonder sensuele verleidingsduet uit de derde akte.

Énée in Berlioz’ Les Troyens is ongetwijfeld een van de zwaarste rollen in het tenorrepertoire, het Franse equivalent van Otello. Niet alleen is het een erg lange rol, maar hij vereist zowel heroïek als lyriek, en rotsvaste hoge noten. Een rol die Kaufmann op het lijf geschreven is, zou je zeggen. In 2012 zou hij aan de Royal Opera in Londen dan ook zijn roldebuut als Énée maken, maar een keelinfectie dwong hem af te zeggen. De laatste aria van de cd, Inutiles regrets! Je dois quitter Carthage!, uit de laatste akte Les Troyens laat horen wat de wereld toen gemist heeft, en doet inderdaad vermoeden dat Kaufmann een gedroomde Énée is. Het zou bijna een misdaad tegen de operakunst zijn als hij deze rol binnenkort niet alsnog toevoegt aan zijn repertoire.

Benjamin Rous (5-2017)