Giovanni Girolamo Kapsberger / Stefano Landi e.a.

Een nieuwe blik op barokmuziek
Tussen 2000 en 2005 schreef het ensemble L’Arpeggiata van Christina Pluhar geschiedenis op het toen nog vrij kleine label Alpha. Met hun aanstekelijke vertolkingskunst en onconventionele aanpak gaven de musici componisten als Giovanni Girolamo Kapsberger en Stefano Landi en een werk als Rappresentazione di anima e di corpo van Emilio de’Cavalieri een klank en een gezicht. Legendarisch werden de cd’s La Tarantella, gewijd aan de gelijknamige wilde Italiaanse dans, en L’Improvviso waarop het aloude La Foliathema een behandeling kreeg alsof het een barokke jazztrack was. Mede dankzij bijdragen van mezzosopraan Johannette Zomer en alleskunner Marco Beasley kregen de cd’s in de loop der jaren een legendarische status. L’Arpeggiata ging daarna verder bij andere maatschappijen, maar de complete Alpha-opnamen in deze box vormen nog steeds de basis voor een nieuwe blik op de vertolking van barokmuziek. Een verzameling cd’s die in geen enkele cd-kast mag ontbreken en die zelfs de grootste hater van barokmuziek transformeert tot een toegewijde liefhebber.

(Klassieke Zaken 2-2023)

In 2000 richtte de Oostenrijkse theorbiste Christina Pluhar L’Arpeggiata op. Een jaar later kwam het ensemble op het toen nog zeer kleine Franse label Alpha met de cd La Villanella rond de componist Giovanni Girolamo Kapsberger. In de jaren daarna volgden cd’s met werk van Stefano Landi (Homo fugit velut ombra), de dubbel-cd met Rappresentatione di anima e di corpo van Emilio de’Cavalieri, het vroegst overgeleverde werk dat lijkt op een oratorium, La Tarantella, gewijd aan de wilde Italiaanse dans en All’Improvviso waarop La Folia een barokke jazzbehandeling kreeg. Het ensemble stapte vervolgens over naar de destijds grotere en internationaler werkende maatschappij Virgin Classics, maar die eerste cd’s op Alpha waarop onder anderen grootheden als mezzosopraan Johannette Zomer en alleskunner Marco Beasley een rol spelen, groeiden uit tot een legendarische status. Logisch, het waren cd’s waarop het ensemble componisten en werken wakker schudde die, zoals Rappresentatione di anima e di corpo, voornamelijk bestonden in muziekgeschiedenisboeken. Bovendien wist Pluhar de musici te inspireren tot een intens levendige wijze van vertolken. Hoewel deze Alpha-cd’s zo’n tien jaar geleden al eens in een verzamelbox werden uitgebracht, zijn en blijven de opnamen zo goed dat ook deze heruitgave alle aandacht verdient.

Paul Janssen (Klassieke Zaken 5/6-2022)