Schumann, Robert

Het omslag van deze cd toont een schilderij uit 1857 van de destijds beroemde schilder Waldmüller met de drie gratiën in Victoriaanse gedaante. Die vlag dekt de lading voorbeeldig. De muziek en nog meer de uitvoering ervan zijn toonbeelden van Duits-romantische evenwichtigheid, van een klassiek gevoel voor structuur, weliswaar overgoten met demonstratieve innigheid, maar altijd keurig in de plooi van de gevestigde bourgeoisie. Dit is muziek van, voor en door nette burgers die op beschaafde wijze de emoties willen laten vieren. Geen van de musici neemt het voortouw en de composities staan in deze uitvoering dichter bij de werken van Mendelssohn en Brahms dan bij de grillige, turbulente pianostukken van de jonge Schumann. Die aanpak is verfrissend. Nu eens niet het Pianokwintet en het Pianokwartet als verkapte pianoconcerten of als de voortzetting van een wilde jeugd. De musici zijn gepokt en gemazeld in de kamermuziek. Als ze elkaar al opzwepen, doen ze dat eerder in de richting van grotere introvertie dan van enorme uitbundigheid. De grootse extase van de vertrouwde uitvoeringen is gebleven, maar deze is het resultaat van een alsmaar toenemende verinnerlijking. Op het niveau van deze musici klinkt die nieuwe aanpak volstrekt vanzelfsprekend.

Emanuel Overbeeke