Monteverdi \ Cavalli \ Ferrari \ Sacrati
Il Nerone, ossia L’incoronazione di Poppea
8424562009165
| Componist | Monteverdi \ Cavalli \ Ferrari \ Sacrati |
| Titel | Il Nerone, ossia L’incoronazione di Poppea |
| Artiest | Galli, Emanuela \ Lo Monaco, Josè Maria \ Meijer, Xenia \ Honeyman, Ian \ Venexiana \ Cavina, Claudio |
| Artikel nr. | 0920916GCD |
| EAN Code | 8424562009165 |
| Aantal CD's | 3 |
| Label | GLOSSA |
| Releasedatum | 2012-04-16 |
| # | Titel & Artiest | Tijd |
|---|---|---|
| 1 | Sinfonie — LA VENEXIANA | 001:34 |
| 2 | Deh, nasconditi, oh Virtù (Prolog) — LA VENEXIANA | 006:29 |
| 3 | E pur io torno qui, qual linea al centro (1. Akt) — LA VENEXIANA | 006:30 |
| 4 | Chi parla? — LA VENEXIANA | 004:52 |
| 5 | Signor, deh, non partire! — LA VENEXIANA | 009:55 |
| 6 | Speranza, tu mi vai — LA VENEXIANA | 008:12 |
| 7 | Disprezzata regina — LA VENEXIANA | 010:11 |
| 8 | Ecco la sconsolata — LA VENEXIANA | 008:32 |
| 9 | Le porpore regali imperatrici — LA VENEXIANA | 003:10 |
| 10 | Son risoluto, insomma — LA VENEXIANA | 004:30 |
| 11 | Come dolci, signor, come soavi — LA VENEXIANA | 009:26 |
| 1 | Ad altri tocca in sorte — LA VENEXIANA | 008:22 |
| 2 | Otton, torna in te stesso! — LA VENEXIANA | 007:36 |
| 3 | Solitudine amata (2. Akt) — LA VENEXIANA | 008:53 |
| 4 | Amici, è giunta l'ora — LA VENEXIANA | 005:35 |
| 5 | Sento un certo non so che — LA VENEXIANA | 005:40 |
| 6 | Or che Seneca è morto — LA VENEXIANA | 007:52 |
| 7 | I miei subiti sdegni — LA VENEXIANA | 004:24 |
| 8 | Tu che dagl'avi miei — LA VENEXIANA | 005:53 |
| 9 | Felice cor mio, festeggiami in seno! — LA VENEXIANA | 004:57 |
| 10 | Io non so dov'io vada — LA VENEXIANA | 004:52 |
| 1 | Or che Seneca è morto — LA VENEXIANA | 009:57 |
| 2 | Dorme, l'incauta dorme — LA VENEXIANA | 002:17 |
| 3 | Eccomi trasformato — LA VENEXIANA | 004:14 |
| 4 | Oh felice Drusilla (3. Akt) — LA VENEXIANA | 001:49 |
| 5 | Ecco la scellerata — LA VENEXIANA | 005:29 |
| 6 | No, no, questa sentenza — LA VENEXIANA | 005:03 |
| 7 | Signor, oggi rinasco — LA VENEXIANA | 005:55 |
| 8 | Oggi sarà Poppea — LA VENEXIANA | 004:59 |
| 9 | Addio Roma! Addio patria! Amici addio! — LA VENEXIANA | 003:22 |
| 10 | Ascendi, o mia diletta — LA VENEXIANA | 016:59 |
| 11 | Pur ti miro! pur ti godo! — LA VENEXIANA | 006:54 |
Een keiharde, cynische opera in een sceptisch, libertijns milieu: in Monteverdi’s laatste opera Nero, of de kroning van Poppea lopen geen sympathieke personages rond en anno 1643 keek het op macht en seksueel genot beluste, betalende Venetiaanse operapubliek daar niet van op. In de operaloges viel men voor de verleidingskunsten van het geraffineerde loeder Poppea, was er begrip voor de somberheid van Ottone en de aan de kant gezette keizerin Ottavia, leedvermaak voor de twee oude voedsters met hun ‘lelijke’ mannenstemmen, doorzag men de stoïcijnse zwaarwichtigheid van Seneca en ook de levenslust van de jonge generatie. Dat de hysterische Nero ook huiselijk geweld niet schuwde en een zwangere Poppea in haar buik zou trappen, was een gril van vrouwe Fortuna, die in de proloog van de opera het hoogste woord heeft. Als componist van dit gitzwarte libretto geldt niet langer alleen Monteverdi, maar een onder zijn supervisie werkend jonger componistencollectief. Wel zo’n levensvatbare visie, nu we steeds meer opera’s van de post-Monteverdi-generatie leren kennen. Bij Claudio Cavina, die alle madrigaalboeken van Monteverdi met La Venexiana op cd heeft gezet, is deze overgang naar die nieuwe operastijl in de best denkbare handen.
Marijke Schouten
