Vivaldi, Antonio

Giustino is gebaseerd op de waargebeurde geschiedenis van de boerenzoon die keizer van het Oost-Romeinse Rijk werd. Het libretto grossiert in liefdesintriges. Vivaldi vertrok in 1722 uit Venetië om zijn geluk in Rome te beproeven. Vrouwen mochten daar destijds niet optreden. De meeste rollen werden dan ook bezet door castraten. Er is veel om van te genieten, niet alleen bij spektakel zoals het gevecht met een zeemonster. Als de boerenjongen droomt van een roemrijk leven in de grote stad, daalt vrouwe Fortuna af uit de toneelhemel op muziek die sprekend lijkt op de Lente uit De vier jaargetijden. Dit is trouwens niet de eerste opname van de opera. Er bestaat al een spannende maar zwaar gecoupeerde versie van Alan Curtis (die in 2001 ook concertant in Rotterdam te horen was) en een langdradige van Estevan Velardi uit dezelfde tijd. Ottavio Dantone combineert nu de levendige dramatiek van Curtis met de volledigheid van Velardi. Alle 39 aria’s komen tot klinken. De luisteraar hoeft zich geen moment te vervelen bij de stemmen van onder meer Delphine Galou (Giustino), Emöke Baráth (Arianna) en Silke Gäng (Anastasio), en al helemaal niet bij het geanimeerde spel van de Accademia Bizantina.

Eddie Vetter (1-2019)