0827949072567
Componist | Handel / Marcello / Vinci |
Titel | Il Giardino dei sospiri |
Artiest | Kožená, Magdalena / Collegium 1704 |
Dirigent | Luks, Václav |
Artikel nr. | 5186725PTC |
EAN Code | 0827949072567 |
Aantal CD's | 1 |
Label | PENTATONE |
Releasedatum | 2019-05-01 |
# | Titel & Artiest | Tijd |
---|---|---|
1 | 1. Prestissimo — MAGDALENA KOZENA - COLLEGIUM 1704 - VACLAV LUKS | 002:49 |
2 | 2. Adagio assai — MAGDALENA KOZENA - COLLEGIUM 1704 - VACLAV LUKS | 002:07 |
3 | 3. In minuet: Presto — MAGDALENA KOZENA - COLLEGIUM 1704 - VACLAV LUKS | 000:49 |
4 | 4. Recitative: Dove, misera, dove — MAGDALENA KOZENA - COLLEGIUM 1704 - VACLAV LUKS | 002:37 |
5 | 5. Aria: Come mai puoi — MAGDALENA KOZENA - COLLEGIUM 1704 - VACLAV LUKS | 011:01 |
6 | 6. Recitative: se fua che pensi, o caro — MAGDALENA KOZENA - COLLEGIUM 1704 - VACLAV LUKS | 001:09 |
7 | 7. Aria: Che dolce foco in petto — MAGDALENA KOZENA - COLLEGIUM 1704 - VACLAV LUKS | 005:56 |
8 | 1. Allegro — MAGDALENA KOZENA - COLLEGIUM 1704 - VACLAV LUKS | 002:09 |
9 | 2. Largo — MAGDALENA KOZENA - COLLEGIUM 1704 - VACLAV LUKS | 000:25 |
10 | 3. Minuet — MAGDALENA KOZENA - COLLEGIUM 1704 - VACLAV LUKS | 002:06 |
11 | Arie: Ombre, cure sospetti — MAGDALENA KOZENA - COLLEGIUM 1704 - VACLAV LUKS | 005:09 |
12 | Aria: Or ch'è dal sol difesa — MAGDALENA KOZENA - COLLEGIUM 1704 - VACLAV LUKS | 007:44 |
13 | Recitative: Siedi, siedi ben mio — MAGDALENA KOZENA - COLLEGIUM 1704 - VACLAV LUKS | 002:33 |
14 | Aria: Che detto avranno mai — MAGDALENA KOZENA - COLLEGIUM 1704 - VACLAV LUKS | 005:19 |
15 | Sinfonia — MAGDALENA KOZENA - COLLEGIUM 1704 - VACLAV LUKS | 003:35 |
16 | Recitative: Qual ti riveggio, oh Dio — MAGDALENA KOZENA - COLLEGIUM 1704 - VACLAV LUKS | 000:40 |
17 | Aria: Empio mare, onde crudeli — MAGDALENA KOZENA - COLLEGIUM 1704 - VACLAV LUKS | 007:09 |
18 | Recitative: Amor, che ascoso ne' suoi vaghi lumi — MAGDALENA KOZENA - COLLEGIUM 1704 - VACLAV LUKS | 000:42 |
19 | Aria: Se la morte non vorrà — MAGDALENA KOZENA - COLLEGIUM 1704 - VACLAV LUKS | 006:55 |
20 | Recitative: Questi dalla mia fronte — MAGDALENA KOZENA - COLLEGIUM 1704 - VACLAV LUKS | 000:56 |
21 | Aria: Si muora, si muora — MAGDALENA KOZENA - COLLEGIUM 1704 - VACLAV LUKS | 008:39 |
22 | Recitative: Ecco, gelide labbra — MAGDALENA KOZENA - COLLEGIUM 1704 - VACLAV LUKS | 001:03 |
De van oorsprong Tsjechische mezzosopraan Magdalena Kožená heeft al heel wat juweeltjes achter haar naam staan. Toch kan Il giardino dei sospiri (De tuin der zuchten) daar met een gouden lijstje aan toegevoegd worden. Laat u niet misleiden door minder bekende componistennamen als Gaspartini, Leo en Vinci. Elke liefdesaria afkomstig uit wereldlijke cantates is een dramatisch hoogstandje en krijgt van Kožená het volle pond aan inleving. Voeg daarbij dat Collegium 1704 buitengewoon aanstekelijk speelt en het resultaat is een ‘superbe uitgevoerd programma van unieke barokmuziek’ (Classical Review).
Guido van Oorschot
Aangenaam Klassiek 2020
Magdalena Kozená keert met deze cd terug naar het barokrepertoire waarin zij haar carrière begon. Spannend: zou de stem intussen te zwaar zijn geworden, of te veel van zijn puurheid hebben verloren? Niets van dat alles, gelukkig; Kozená is nog steeds soeverein in dit repertoire, met haar unieke stem die heldere lichtheid combineert met iets aangenaam aards. Zodra ze begint te zingen weet ze te ontroeren. Il giardino dei sospiri, ‘De tuin der zuchten’, bevat muziek uit seculiere cantates en oratoria van Händel en minder bekende tijdgenoten waarin steeds een wanhopige vrouw centraal staat. Vooral Benedetto Marcello is voor mij een ware ontdekking. Zijn cantate Arianna abbandonata bevat bijna dertig minuten betoverende muziek. In de uitgebreide langzame aria valt vooral de troostend wiegende strijkersbegeleiding op en Marcello besluit de cantate met een aria waarin vreugdevolle hoop doorklinkt; een onverwacht happy end. Hier en elders demonstreert Kozená in de versieringen ook dat haar stem onverminderd wendbaar is. Het muzikale genot wordt nog eens vergroot door de bijdragen van Václav Luks en zijn Collegium 1704. Zangeres, dirigent en orkest lijken als een te ademen. Zo wordt die tuin der zuchten eerder een tuin der lusten.
Benjamin Rous (Klassieke Zaken 3-2019)