Mozart / Du Puy / Weber

Het is een wereldpremière die Bram van Sambeek ons voorschotelt. Een late, want de compositie dateert van rond 1800. Édouard Du Puy, schepper van dit mooie werk, leefde van 1770 tot 1822 en is dus vrijwel een tijdgenoot van Beethoven. Een Zwitserse vioolvirtuoos met een turbulent leven, die heel Europa rondreisde en Denemarken werd uitgegooid na een schandaleuze affaire met de ondeugende gade van de kroonprins. Hij stierf in Zweden en liet heel genietbare muziek na, waaronder dit fagotconcert. Ik kan me Van Sambeeks opwinding voorstellen toen hij toevallig aanliep tegen deze vergeten partituur. Een heerlijk werk waarmee je kunt laten horen dat de fagot niet de brompot is waarvoor hij vaak wordt aangezien, maar een lyrisch instrument met een donkerbruine, sonore klank, dat zingt en zelfs voluit kwinkeleert. Als iemand die kwaliteiten kan laten uitkomen, is het wel Bram van Sambeek. En dat hij die ook uitbuit in superuitvoeringen van de concerten van Mozart en Weber, spreekt bijna vanzelf. Maar er is nog een verrassing: het Zweeds kamerorkest wordt gedirigeerd door Alexei Ogrintchouk, de fameuze solohoboïst van het Concertgebouworkest. En dat blijkt hij ook al goed te kunnen. Strak, verzorgd, meeslepend. Een dubbeltalent.

Gerard Scheltens (Klassieke Zaken 2-2020)