Various

Laat u niet misleiden door de cd-cover. De zwoele glimlach van Anaïs Gaudemard is slechts een wat misplaatst gekozen pose. Hoewel de foto doet vermoeden dat we na Lavinia Meijer en Remy van Kesteren, die de harp meer rock-’n-roll gaven, terug bij af zijn en de harp haar status van lieflijk meisjesinstrument voor salonmuziek weer aan het bevestigen is, is het spel op de cd van een heel ander kaliber. De briljante harpiste Anaïs Gaudemard is dit seizoen niet voor niets een van de ECHO Rising Stars. Haar spel op deze harmonia nova-cd, de harmonia mundi-reeks voor jong talent, is stoer en krachtig en haar repertoirekeuze zeker origineel. Met groot gemak slalomt ze van de laatromantische Légende van Henriette Renié naar een mooie bewerking van Domenico Scarlatti’s Sonate in a K 109 en een harpsolo van Carl Philipp Emanuel Bach. En met grote zelfverzekerdheid besluit ze de plaat met de Sonate voor harp van Paul Hindemith en het recentere Bamyan dat haar Franse landgenoot Philippe Hersant in 2002 voor de Lily Laskine International Harp Competition schreef. Alles bij elkaar is dit een stevige tocht door zo’n drie eeuwen harpmuziek, die veel meer biedt dan de softe pin-upglimlach op de cover.

Paul Janssen (2-2019)