Diverse componisten

Toen het Franse muziektijdschrift Le Monde de la Musique Martha Argerich vroeg naar het in haar ogen opvallendste pianotalent, noemde zij Gabriela Montero. Het legde deze Venezolaanse pianiste, woonachtig in Nederland, geen windeieren. Met de New-York Philharmonic en Lorin Maazel speelt zij binnenkort een reeks concerten. EMI strikte haar voor dit debuut, bestaande uit twee cd’s: een recital en een bonus-cd, met een twaalftal improvisaties, een specialiteit van Montero, die daarmee haar recitals steevast afrondt; de thema’s laat zij zich aanreiken door het publiek. Dat Montero inderdaad een bovengemiddeld talent bezit, laat zich afhoren aan de gewaagde jazzy metamorfoses die bekende thema’s van componisten als Bach, Rachmaninov en Chopin ondergaan. Montero weet telkens weer je verwachtingspatronen te ondergraven. Het recital staat als een huis. De preludes van Scrjabin krijgen de juiste verinnerlijkte poëzie. Met de Eerste Mefistowals van Liszt geeft Montero haar visitiekaartje als geducht virtuoze af. Het enige dat mij teleurstelde is dat zij scrupuleus het notenbeeld volgt, terwijl uitgebreid is gedocumenteerd dat Chopin, Liszt en Rachmaninov als pianisten veel vrijer met hun eigen stukken omgingen. Gabriela Montero heeft alles in huis om die traditie nieuw leven in te blazen.