Verdi, Giuseppe

Nog voordat de eerste maten van deze Falstaff (Glyndebourne 2009) hebben geklonken, weet je in welke richting de regisseur je gaat sturen. Er hangt een gigantisch wandtapijt, waaraan de nodige kruissteken nog geborduurd moeten worden. Richard Jones plaatst de handeling in de jaren veertig, direct na de oorlog. Er lopen nog soldaten rond (Fenton is een Amerikaanse GI), er zijn scouts en zich vervelende huisvrouwen. De Fords en hun buren zijn de nieuwe rijken. Hun huizen zijn keurig en in hun tuintjes groeien reusachtige groenten netjes op een rij. Falstaff wordt werkelijk fenomenaal gezongen en geacteerd door Christopher Purves. Ook Marie-Nicole Lemieux (Mistress Quickly) is een feest. In haar gedaante als een plompe scoutleidster krijgt ze de lachers op haar hand. En wat een stem! Met haar borsttonen doet ze me denken aan Fiorenza Cossotto, een van de beste Quickly’s ooit. De rest van de cast is wisselvallig. Adriana Kužerová is een mooie Nannetta en Bülent Bezdüz een lieve, lyrische Fenton, maar Tassis Christoyannis is niet macho genoeg voor Ford. Als u van Dad’s army of Keeping up appearances houdt, dan is deze Falstaff zeker iets voor u. Ik heb in ieder geval immens genoten.

Basia Jaworski