Tsjaikovski, Pjotr Iljitsj

Het verhaal gaat dat Tsjaikovski geïnspireerd raakte om Jevgeni Onegin, de novelle van Poesjkin, tot opera te verheffen door een gebeurtenis uit zijn eigen leven. Hij kreeg een liefdesbrief van een onbekende vrouw, die hij vervolgens trouwde om zijn homoseksualiteit te verbergen. Het huwelijk werd een fiasco, maar Tsjaikovski schreef de gloedvolle briefscène, die het slot van Jevgeni Onegin vormt, als een ontmoeting tussen twee mensen vol tederheid, misverstand, hoop en wanhoop. Die kleinmenselijke gevoelens vormen het centrum van de hele opera, en vormen ook de kracht van de productie die in februari 2013 het debuut markeerde van Kasper Holten als de vaste regisseur van The Royal Opera House. Hoewel vooral de Engelse pers niet allerwegen lovend was, zorgt juist de focus op menselijke gevoelens en verlangens ervoor dat Tsjaikovski’s opera ondanks de massalere scènes de intieme productie blijft over een dramatische liefde en het verlangen naar vrijheid versus gebondenheid, die hij in wezen is. Een effect dat versterkt wordt doordat de karakters op het podium een dubbelganger hebben die de dramatische gebeurtenissen gadeslaan. De klassieke aankleding, de meesterlijke stemmen van onder anderen Simon Keenlyside en Krassimira Stoyanova als het centrale duo en het op dreef zijnde orkest doen de rest.

Paul Janssen (6-2013)