Strauss, Richard

Als een katachtige die blaast en kermt en op onverwachte momenten agressief de klauwen uitslaat en dan weer dreigend rondsluipt door het duister, zo klinkt het orkestaandeel in Richard Strauss’ opera Elektra in de handen van Valery Gergiev. Hij creëert een wereld waarin pijn en verdriet bijna elke klank doordringen en waarin ook plaats is voor smachtende lyriek. Zelfs een rust wordt bij Gergiev tot spannende muziek, hetgeen waarschijnlijk de reden is dat de overgang van cd 1 naar cd 2 niet tijdens een van die rustmomenten plaatsvindt, maar gewoon met een fade-out ergens midden in een scène. In die striemende klankwereld houdt de Atridenfamilie zich dapper staande. Vooral Dame Felicity Palmer, als de door angsten getormenteerde moeder Klytaemnestra, zet met haar strakke, snijdende toon de nachtmerries rechtstreeks op het netvlies van de luisteraar. Jeanne-Michèle Charbonnet imponeert met haar totale overgave aan de rol van Elektra, ook al reikt haar wat stugge stem met enige moeite naar de hoogste noten. Zus Chrysothemis en broer Orestes worden met meer beheersing, maar niet zonder toewijding gezongen door Angela Denoke en Matthias Goerne. Gergiev jaagt zijn instrumentalisten en zijn zangers in deze liveopname overigens door een volledig ongecoupeerde versie van de opera.

Hein van Eekert