Berg, Alban

De Altenbergliederen, een meesterwerk van de jonge Alban Berg, vormden ooit de aanleiding tot een conflict tussen Berg en zijn leraar Schönberg. Ze waren te kort,vond Schönberg, en in die context bestond geen mogelijkheid tot thematische ontwikkeling. Nú zouden wij zeggen: deze partituur is precies goed en juist de beknopte vorm draagt bij tot de hoge graad van concentratie. In de versie van de Duitse sopraan Christiane Iven en de dirigent Marc Albrecht met zijn orkest uit Straatsburg gaat geen noot verloren en het lijkt of zij de partituur met een laserstraal belichten, tot diep in de krochten van de duistere orkestpartij. Hoog daarboven zweeft de strakke, zuivere stem van Iven en op de vleugels van de tekst vliegt zij haar eigen koers. In het jeugdwerk de Sieben frühe Lieder, later door Berg zelf georkestreerd, sluiten tekst en orkestpartij nog nauwer op elkaar aan en illustreert het orkest soms zelfs de woorden. Zo worden we in deze opname bij de hand genomen en wandelen we terug in de richting van de romantiek, met als eindpunt de door Berg voor kamermuziekbezetting bewerkte wals van Johann Strauss: ‘Wein, Weib und Gesang’.

Katja Reichenfeld