Cesar Franck

SPECIAL

De tweede jeugd van César Franck
César Franck kan wel een paar nieuwe impulsen gebruiken. Zijn orgelmuziek is onaantastbaar, maar de rest van zijn oeuvre is steeds minder vaak in concertzalen te horen. Nu wordt herdacht dat hij twee eeuwen geleden is geboren, lijkt hij aan een tweede jeugd te beginnen.

César Franck werd in 1822 geboren in Luik, maar zijn moeder was van Duitse origine en zijn vader kwam uit een plaats vlak bij de grens met Duitsland. De jongen bleek muzikaal talent te hebben. Op zijn zevende werd hij toegelaten tot het conservatorium van Luik en op zijn twaalfde ging hij als een jonge pianovirtuoos op tournee door heel België. In die tijd componeerde hij ook zijn eerste pianotrio.

Césars ambitieuze vader, een eenvoudige man die werkeloos was toen de kleine werd geboren, heerste met ijzeren vuist over de muzikale opleiding van zijn zoon. Het gezin verhuisde naar Parijs, waar de jongen werd toegelaten tot het conservatorium. Behalve als jeugdige pianovirtuoos manifesteerde hij zich daar als componist.

De pianotrio’s opus 1 verschenen in 1843, toen hij twintig jaar was. De bundel werd gekocht door de fine fleur van het Parijse muziekleven: de namen van Auber, Chopin, Donizetti, Halévy, Liszt en Meyerbeer prijken op de intekenlijst. Het kon minder. De jonge Franck nam dankbaar de adviezen van Liszt in ontvangst en droeg zijn volgende pianotrio op ‘aan mijn vriend Franz Liszt’.

En toen werd het opeens vrij stil rondom César Franck. Hij was allang geen wonderkind meer, brak met zijn vader en trouwde tegen de zin van zijn ouders met de dochter van toneelspelers van de Comédie-Française. In muzikaal opzicht verruilde hij de piano voor het orgel en de salon voor de kerk. Hij verdiende sindsdien zijn brood als organist in verschillende Parijse kerken. Dertig jaar lang componeerde hij voornamelijk orgelwerken en andere religieuze muziek. Zijn vriend Liszt gunde ze ‘een plaats naast de meesterwerken van Bach’.

Toen hij al een eind in de vijftig was, liet Franck weer van zich horen in de kamermuziek en het symfonisch repertoire. Vooral met composities uit de laatste fase van zijn leven – hij overleed in 1890 – heeft hij naam gemaakt. Uiteraard vormen ze de trofeeën in de twee boxen die het Belgische label Fuga Libera in dit herdenkingsjaar op de markt brengt.

De Complete Orchestral Works (vier cd’s) omvatten nieuwe en iets oudere opnamen waarop het Orchestre Philharmonique Royal de Liège zich aan het volledige symfonisch oeuvre wijdt onder dirigenten als François-Xavier Roth en Hervé Niquet. Hierin hebben de bekende Variations symphoniques en de Symfonie in d ereplaatsen, maar de oren spitsen zich bijvoorbeeld ook bij het onbekende symfonisch gedicht Ce qu’on entend sur la montagne uit 1846, gecomponeerd een paar jaar voordat Liszt eveneens een symfonisch gedicht aan deze tekst van Victor Hugo zou wijden.

In de eveneens vier cd’s tellende box met de Complete Chamber Music staan de befaamde Vioolsonate, het Pianokwintet en het Strijkkwartet uit de laatste fase van Francks leven tegenover de prille pianotrio’s uit zijn jeugd, toen hij nog vooral zijn enorme talent als pianovirtuoos wilde etaleren. Het is zonneklaar hoezeer in de tijd tussen jong en oud de muziek van Wagner zijn muzikale stijl heeft beïnvloed. Dit is nog niet alles. Het label Bru Zane heeft onlangs een dubbel-cd met alle 22 liederen en zes vocale duetten van Franck uitgebracht, vertolkt door onder meer Véronique Gens. Een opname van de opera Hulda zal eveneens bij Bru Zane verschijnen, terwijl Ricercar binnenkort een box met alle werken voor orgel en harmonium op de markt zal brengen. Het is zowaar alsof de bijna vergeten componist als 200-jarige aan een tweede jeugd begint.

Eddie Vetter (Klassieke Zaken 2/3-2022)