Jan Gerard Palm

Curaçao is een deel van het Koninkrijk der Nederlanden, maar de muziek van Curaçaose grootheden als Jan Gerard Palm, Jules François Blasini en Miguel Esebilio Senior wil maar niet beklijven. En dat terwijl zowel de piano- als de kamermuziek een heerlijke combinatie is van Chopin en tegendraadse Caribische ritmen. De in Nederland wonende Georgische pianiste Ketevan Sharumashvili breekt een lans voor de Curaçaose muziek en zorgt met struikelmarsen en een zwierig gesyncopeerde driekwartsmaat voor een heerlijk tropisch klankbriesje.

Aangenaam Klassiek 2022

Ook in de ‘overzeese gebiedsdelen’ werd in de negentiende en twintigste eeuw mooie muziek gemaakt. Op deze cd presenteert Ketevan Sharumashvili (en hoe!) vier op Curaçao geboren notenvinders die zich bezighielden met briljante pianomuziek. Hun namen? Jan Gerard Palm (1831-1906), aartsvader van de Palmdynastie en van de hele Curaçaose klassieke muziek, is vertegenwoordigd met stukken voor viool en piano die niet verbijsterend origineel aandoen, maar toch steeds een twist hebben die even verrast. De stokoud geworden Miguel Esebilio Senior (1877-1975) schreef elegante pianostukken die zo meekunnen naar de salon. De deels door Palm en deels in Parijs opgeleide Jules François Blasini (1847-1887) mag gerust de Antilliaanse Chopin heten, te oordelen naar zijn walsen en het titelstuk Ne m’oubliez pas! Tenslotte Joseph Sickman Corsen (1853-1911), componist en dichter en het grootste talent van dit viertal, want zijn virtuoze pianostukken, zoals een op Verdi’s Otello gebaseerde Fantasie brilliante, hebben de meeste substantie. Wie dacht dat deze componisten Caribische volksmuziek lieten doorklinken komt bedrogen uit, maar dat neemt niet weg dat met hun stukjes een aangenaam uur te beleven valt. Ketevan Sharumashvili heeft, met hulp van Jeroen Dupont, een van de leukste cd’s gemaakt die ik onlangs hoorde.

Gerard Scheltens (Klassieke Zaken 3/4-2021)