Brahms, J.

Kritische zin kan Johannes Brahms niet worden ontzegd. Veel componeerwerk verdween in zijn prullenbak. Wat er bleef op het gebied van de kamermuziek voor strijkers zijn twee sextetten, drie kwartetten en twee kwintetten. Hoewel klassiek van opzet zijn beide werken op deze cd voorbeelden bij uitstek van Duitse romantiek. Het gevaar van overdrijving bij uitvoering ligt dan op de loer, maar daarvan is bij het ensemble uit Leipzig geen sprake. In tegendeel: de opname kenmerkt zich door een zekere gestrengheid, distantie en evenwichtigheid van expressie. In het Sextet op.36 is het ensemble versterkt met een altviool en cello, lagere strijkers, die voor een prachtig sonoor klankbeeld zorgen. Vanaf Beethoven ongeveer, worden de instrumenten in de kamermuziek gelijkwaardig behandeld en zo mag de cellist, Matthias Moosdorf in deel 1 van het Sextet het stralende tweede thema voor zijn rekening nemen. Het Kwartet op.51 is het best geslaagd, omdat in dit stuk duidelijk wordt, waarom het Leipziger Streichquartett zo beroemd is geworden: precisie van samenspel en stijlgetrouwheid. Zelf smolt ik weg bij beluistering van deel twee, een fraai legato gespeelde Romanze. Geen gemakkelijke gebruiksmuziek voor bij de open haard, maar wie aandachtig luistert, krijgt er veel voor terug.

Joost Vervelde