Dvořák, A.

In 2004 was het precies een eeuw geleden dat Antonín Dvořák stierf. In de laatste tien jaar van zijn leven beleefde hij zijn grootste avontuur: zijn verblijf in Amerika (1891-1895). Als vaarwel aan zijn vaderland schreef hij het Pianotrio nr 4 op.90 (Dumky), en uit weemoedig weerzien ontstond het Celloconcert (nr 2!) in b op.104. Voldoende reden voor Harmonia Mundi om rond de jonge cellist Queyras deze meesterwerken nog eens op cd te zetten. Queyras blijkt over weergaloos virtuoos talent te beschikken en zijn interpreterend vermogen reikt in het Celloconcert van het krachtig uithalen zonder quasi-expressief krassen in het eerste deel, langs lyrisch soms schrijnend, maar niet sentimenteel, schreiend zingen in het adagio tot dartel dansend over kietelend korte nootjes in de afronding. De Praagse Philharmonie begeleidt treffend melancholiek en sfeervol met een indrukwekkend gaaf blazersklankbeeld. De dirigent Behlolávek voert het stokje vol Slavisch warmbloedig temperament. De pianist Melnikov blinkt in Dumka II en III van het pianotrio als tedere zonnestraaltjes door het donkere gebladerte van het strijkersgroen, waarin Isabelle Faust de toonvorming van een nachtegaal overstijgt. Deze opname is zowel technisch als artistiek een aanwinst voor kenners èn ontdekkers van het Boheemse muzikale erfgoed.