Bottesini, Giovanni

Klassieke Kinderzaken...voor kinderen en andere volwassenen

De Contrabas
Zijn jullie nieuwsgierig? Ik wel. Toen ik negen jaar was draaide mijn moeder thuis jazzmuziek: Louis Armstrong, Erroll Garner en Ella Fitzgerald. Mijn vader luisterde naar Kurt Weill en Stravinsky's Le sacre du printemps. Ik wist helemaal niet wat klassiek of jazz genoemd werd, maar was nieuwsgierig en wilde meer horen.

Ik vond muziek mooi, of niet. Ik voelde toen (zonder dat ik wist wat voelen is) dat het iets deed met mijn humeur (humeur is hoe je je voelt, bijvoorbeeld goed, slecht, verdrietig, vrolijk of bang). Moet je iets van muziek weten? Als mensen zeggen: “Ik heb geen verstand van muziek”, dan zeg ik altijd: “Ho, dat hoeft niet, luister gewoon of het je bevalt.” Het werkt natuurlijk nooit tegen je om iets over muziek, een muziekstuk of een componist te weten.

Ik heb hier een cd’tje met muziek van Giovanni Bottesini door bassist Rick Stotijn. Klassieke muziek van 150 jaar oud, maar springlevend. Rick speelt met strijkstok, de gestreken bas. Ik ben altijd dol op de bas. Deze grote bruine roeiboot is vaak de motor, de bodem van een orkest. Op deze cd hoor je de bas in de hoofdrol.

We gaan luisteren
Zorg voor een stopwatch, een klokje met een tellertje, of kijk op de teller van de cd speler.
Track 1. Begint met het hele strijkorkest, tutti, dat wil zeggen met z’n allen. Op 37” spelen de viool van Liza Ferschtman en de bas samen en ook solo. Dan hoor je goed het verschil. Roep maar wanneer wie speelt.
Track 2. Bas plus strijkkwintet, samen zes. Soms heb ik niet eens door dat er minder musici zijn dan in een groot strijkorkest. Je hoort dat de bas ook hoog kan: op 1’04” en op 3’47”. Dat is de noot B, tenminste op mijn piano. Probeer maar op jouw piano thuis of op school. Speelt hij ergens nog een hogere? Hmm…

Vraagje: op welke tijd begint de cadens, dat is wanneer hij helemaal alleen speelt? Ja, ik verloot een stapeltje cd’s onder de oplossingen. Ricks zusje Christianne is zangeres en violiste, en hoe! (Een heel muzikale familie, die Stotijnen.) Ik hoor op deze cd de liefde en de wil om te spelen alsof er een grote tafel met lievelingshapjes en drankjes klaarstaat voor Rick, Christianne en Candida Thompson als ze klaar zijn met de opname.

In de tijd dat de geluidsversterking in de zaal nog niet zo goed was gingen de mensen vaak praten tijdens een bassolo. Leuke grap, hè Rick? “Hij zal nu wel praten, baas.” “Yeah, iedereen begint te praten bij een bassolo.” *Ik weet niet wie de geestige man is die dit heeft gemaakt, maar misschien vindt hij het leuk dat jullie lachen.

Laat je het mij weten als je nog iets speciaals op beide cd’s hebt gehoord? Mailtjes van alle leeftijden, welkom. edwinrutten@edwinrutten.nl

Als je het lastig vindt om dit stukje zelf te lezen vraag dan je vader, moeder, opa of oma om het voor te lezen. Of in de klas. Dan neem je de cd’tjes mee.

Edwin Rutten (4-2013)

PS vinden jullie het soms ook zo lastig het cellofaantje van een cd af te krijgen? Maar daarna des te meer plezier bij het luisteren!