Brahms, J. / Martucci, G.

Jörg Widmann en András Schiff spelen al vele jaren samen en de twee klarinetsonates van Brahms behoren tot hun favorieten. Het werd tijd dat hun interpretatie eens op cd zou verschijnen. Opus 120 is Brahms’ afscheid van de kamermuziek, zijn laatste bijdrage aan het genre. De gouden herfst van zijn oeuvre ademt een melancholieke sfeer, die bijna tastbaar wordt in het sensitieve spel van deze musici. Toch zetten zij de nostalgie niet zwaar aan. Schiff houdt het dichte weefsel van de pianopartij opvallend transparant en Widmann laat zijn klarinet glanzen in een beheerst kleurenpalet. Zo is het een prachtig gerijpte vertolking van een hoogtepunt uit de laatromantische kamermuziek. Als intermezzo tussen de twee klarinetsonates speelt Schiff de aan hem opgedragen Intermezzi (2010) van Widmann. Deze heeft zich laten inspireren door de laatste pianowerken van Brahms, de ‘wiegenliederen van mijn smarten’, zoals de componist ze zelf noemde. Van de vijf intermezzo’s van Widmann zijn er vier die zachtjes zingen en rustig stromen, maar één, de middelste en langste, is als feldramatisch contrast ‘mit dunkler Glut’ juist hevig bewogen en expressionistisch van toon. Het is een imposante hommage aan Brahms, met Widmanns geheel eigen signatuur.

Eddie Vetter (Klassieke Zaken 6-2020)