0761195133422
Componist | Various |
Titel | Beethoven Sibelius Violin Concertos |
Artiest | Tetzlaff, Christian / Deutsches Symphonie-Orchester Berlin |
Dirigent | Ticciati, Robin |
Artikel nr. | 0013342ODE |
EAN Code | 0761195133422 |
Aantal CD's | 1 |
Label | ONDINE |
Releasedatum | 2019-09-01 |
# | Titel & Artiest | Tijd |
---|---|---|
1 | 1. Allegro ma non troppo — ROBIN TICCIATI - DEUTSCHES SYMPHONIE-ORCHESTER BER | 022:45 |
2 | 2. Larghetto — ROBIN TICCIATI - DEUTSCHES SYMPHONIE-ORCHESTER BER | 008:24 |
3 | 3. Rondo: Allegro — ROBIN TICCIATI - DEUTSCHES SYMPHONIE-ORCHESTER BER | 008:59 |
4 | 1. Allegro moderato — ROBIN TICCIATI - DEUTSCHES SYMPHONIE-ORCHESTER BER | 015:05 |
5 | 2. Adagio di molto — ROBIN TICCIATI - DEUTSCHES SYMPHONIE-ORCHESTER BER | 009:15 |
6 | 3. Allegro, ma non tanto — ROBIN TICCIATI - DEUTSCHES SYMPHONIE-ORCHESTER BER | 006:49 |
Christian Tetzlaff heeft de vioolconcerten van Beethoven en Sibelius eerder opgenomen, maar de samenwerking met de immer jonge maestro Robin Ticciati en het feit dat deze twee meesterwerken uit het vioolconcertrepertoire hier samen op één cd staan maken dit tot een bijzondere uitgave. In het lezenswaardige cd-boekje gaat Tetzlaff in op de verschillen en overeenkomsten tussen beide concerten en zijn interpretatieve keuzes (zoals die voor Beethovens eigen cadens met paukenbegeleiding in het eerste deel), maar ook wie ervoor kiest de toelichting niet te lezen, zal verrast worden door de welsprekendheid en frisheid van deze twee overbekende concerten. Zo zijn de ongekunstelde belcantofrasen en ragfijne pianissimo’s die Tetzlaff in het tweede deel van Beethoven uit zijn instrument tovert ronduit adembenemend. In Sibelius kiezen Tetzlaff en Ticciati voor een benadering die aansluit bij de klankwereld van Sibelius’ late symfonieën (en dus niet zozeer die van romantische vioolconcerten als dat van Tsjaikovski, waarmee dit concert op cd zo vaak wordt gecombineerd). Tetzlaff zet virtuositeit om in expressie en momenten van pure extase. Ook het orkest levert een topprestatie: zelden klonken de openingsmaten zo mysterieus en tijdloos, of de finale, volgens de componist een danse macabre, zo bezeten.
Jan Kunst (Klassieke Zaken 5-2019)