Händel, G.F.

In 1991 zong Lorraine Hunt de titelrol in Nicholas McGegans opname van Händels Theodora. In de loop der jaren specialiseerde zij zich echter in de rol van Theodora’s metgezellin Irene, aan wie Händel enkele van de mooiste aria’s in dit oratorium heeft toebedeeld. Grote indruk maakte ze in de spraakmakende Glyndebourne-productie met William Christie en Peter Sellars, die onlangs op dvd is uitgebracht. Wie die uitvoering kent, begrijpt waarom Hunt wel de ‘Callas van de oude muziek’ wordt genoemd. Weinig andere zangers gaan zo volkomen op in de personages die ze vertolken. Hunt lijkt elke noot in het orkest te ondergaan en in elke noot die ze zingt haar hele ziel en zaligheid te leggen. Die intense beleving is ook evident in deze opname met alle vijf de aria’s van Irene. Mij is het eerlijk gezegd soms wat te veel van het goeie, maar wie van Hunts benadering houdt (en ze mag zich in een enorme populariteit verheugen, met name in de Verenigde Staten en Groot Brittannië), zal volop genieten. Ook in Händels meesterlijke cantate La Lucrezia gooit Hunt alle remmen los. Zelden klonk de onteerde Romeinse patriciërsvrouwe zo uitzinnig van smart en wrok. Niet voor tere zieltjes.

Jan Kunst