Chausson, Satie, Hahn e.a.

Het Franse liedrepertoire wordt minder vaak opgenomen en het blijft altijd weer spannend of de musici de juiste toon weten te treffen. Voelt de pianist de chaise longue in zich? Leunt de vocalist denkbeeldig voldoende, maar vooral niet teveel op de vleugel? Bereiken ze samen een opperste concentratie in volledige ontspanning? De selectie liederen op deze cd is volkomen in balans, al lijken ze óf met ochtendgloren, óf met avondrood te zijn overgoten. Susan Graham schuwt in de luidere liederen een operateske aanpak niet. Daarentegen weet ze bij de ingetogen werken de milde stembeheersing te laten horen die bij het Franse repertoire past. Malcolm Martineau is een ware magiër. Hij tovert zijn kleuren in duizenden nuances zonder nadrukkelijke aanwezig te zijn. Vreemd dat zijn naam op de cover klein is geschreven want zijn aandeel op deze cd is even belangrijk als dat van de zangeres. Sterker nog: soms lijkt het alsof hij de Franse liedkunst in al zijn finesses nog beter beheerst dan Susan Graham. De cd bevat 24 liederen en biedt u daarmee 24 redenen om het schijfje te kopen. Het is allemaal even prachtig, al zou het alleen al zijn om Reynaldo Hahns ‘À Chloris’.

Hugo de Groot