Rachmaninov, S.

Daniil Trifinov
De jonge Russische pianist Daniil Trifonov heeft al een indrukwekkende prijzenkast en wordt door vele critici en collega’s de hemel in geprezen. “Wat zijn handen doen is technisch onge loofl ijk”, zei pianiste Martha Argerich al eens. “Bovendien koppelt hij een natuurlijke zachtheid aan een demonisch element. Ik heb nog nooit zoiets gehoord”. Logisch dat iemand met zulke gaven zich ontfermt over Rachmaninovs duivelse ‘Paganinivariaties’. Met de nog even “Rotterdamse” Yannick Nézet-Séguin op de bok is het niets minder dan een overrompelende sensatie.

(Aangenaam Klassiek 2015)

‘Zijn concert was een ware knock-out, zijn spel was zo intens dat je als luisteraar het gevoel had dat het de werkelijkheid ontsteeg’, schreef de Washington Post in januari 2013. Nauwelijks een maand later tekende Daniil Trifonov een contract bij Deutsche Gramophon, dat meteen zijn liveconcert in Carnegie Hall met Chopins preludes uitbracht. Nu is de 24-jarige Rus voor DG de studio ingedoken, samen met The Philadelphia Orchestra en ‘onze’ Yannick Nézet-Séguin op de bok. Een all-Rachmaninovproductie, met de Chopinvariaties, de Corellivariaties en de Paganinirapsodie. Majestueus en virtuoos – dat zijn de eerste associaties die deze interpretaties je geven. Geen romantische overdrijving, maar toch uitvoeringen die je bij de kladden grijpen. Wat een power weet deze niettemin frêle jongeman uit de toetsen te toveren! Hier en daar overdrijft hij misschien in cadensmatige passages. Zijn spel is daar zo risicovol dat je denkt: nu vliegt hij eruit. Eventuele kritiek weet Trifonov bij voorbaat in te dammen. Hij verwijst namelijk fijntjes naar Rachmaninov zelf, van wie hij pianorolopnamen bestudeerde: ‘Luister, zo speelde hij zelf ook, zou ik mijzelf dan die vrijheden niet gunnen?’ Jammer dat deze wonderboy zich voorlopig nog niet in Nederland vertoont.

Jos van der Zanden (4-2015)