Wronko, Joanna
2009-06-25 22:31:48
Violiste Joanna Wronko: ‘Ik volg mijn intuïtie’Niet zo lang geleden is de Poolse violiste Joanna Wronko (28) neergestreken in Amsterdam. Ze heeft haar grote liefde meegenomen: een Italiaanse viool uit 1855 van Giuseppe Rocca. Wronko en haar instrument zijn onafscheidelijk. Op haar debuut-cd The French-Polish album laat ze de viool vrijuit zingen. Maar ook buiten de muziek kan de jonge musicienne volop genieten van het leven.
door Frederike Berntsen
Met een goed glas wijn en een stel vrienden om me heen in het Vondelpark ben ik erg gelukkig,’ lacht Joanna Wronko. Toch is Wronko op de eerste plaats violiste. Toen ze vijf was, had ze al een viooltje in haar handen en daarna is het balletje als vanzelf gaan rollen. ‘Mijn moeder is pianiste. Zij is echt een liefhebster en ze heeft een grote muziekcollectie. Zo was er altijd iemand in de buurt die muziek maakte en daar ook veel plezier in had. Ik heb niet vanaf het begin gedacht dat ik violiste moest en zou worden. Pas langzamerhand is het besef gegroeid dat ik me het fijnst voel als ik speel. Ik vind het prettig om samen met collega’s muziek te maken en het publiek iets te laten beleven. Op zo’n moment, als alles op zijn plaats valt, is het net of ik vlieg.’
De levenslustige Poolse is een echte wereldburger. Voordat ze besloot naar Amsterdam te gaan, studeerde ze in Freiburg en Hamburg bij Magdalena Rezler en Kolja Blacher. Waarom is ze naar de Nederlandse hoofdstad afgereisd? ‘Ik volg mijn intuïtie,’ zegt Wronko. ‘Het heeft ook te maken met een zekere hang naar avontuur en ik hou van reizen. Toen ik vanuit Polen naar Duitsland vertrok, begon ik met een schone lei. Ik kon zelf iets gaan opbouwen, dat was spannend. Amsterdam voelt aan als een dorp, niet als een grote stad, heel gezellig. Alles kan op de fiets! Maar de omvang van het culturele aanbod hier is enorm. Alleen al de programmering van het Concertgebouw en die van het Muziekgebouw aan ’t IJ: de grootste namen komen jaarlijks voorbij. Ik voel me in deze stad erg op mijn gemak.’
In 2007, in het kader van Holland Music Sessions, trad Joanna Wronko al eens op in de Kleine Zaal, nog vóórdat ze wist dat ze een paar straten verderop zou komen te wonen. Ook maakte ze in Amsterdam kennis met de pianist Frank van de Laar over wie ze buitengewoon
enthousiast is. Met hem heeft ze haar debuut-cd opgenomen voor het label Ars Musici: The French-Polish album met muziek van Szymanowski, Debussy en Chausson, een wonderlijke maar effectieve combinatie. ‘De Sonate voor viool en piano van Szymanowski wordt zelden gespeeld, laat staan opgenomen. En dat terwijl het zo’n schitterend stuk is! Het maakt niets uit dat ik Pools ben en Poolse muziek speel, in principe kan iedere musicus dit werk uitvoeren. Toch voelt het voor mij dichtbij omdat de componist uit hetzelfde land komt als ik.’ Van heimwee naar dat land is geen sprake, daarvoor leeft Wronko te veel in het hier en nu. ‘Ik mis mijn familie wel, maar niet mijn geboorteland. Ik ben gelukkig met de mensen en gebeurtenissen om me heen, daar haal ik mijn inspiratie vandaan. Van een goed gesprek of van een gezellig etentje kan ik heel blij worden, net als van een mooi concert.
Natuurlijk maak ik ook plannen voor de toekomst, maar ik wil me nu vooral verdiepen in de tegenwoordige tijd. Het belangrijkste voor mij is dat ik kan leven waar ik wil en dat ik kan spelen wat ik wil met musici die ik respecteer en dat ik de ruimte heb om mezelf te blijven ontwikkelen.’
Szymanowksi, Debussy, Chausson e.a.
The French-Polish album
Joanna Wronko, Frank van de Laar
Ars Musici 232600
