2008-02-25 15:53:50
Australië houdt van Joan Sutherland. Zij wordt er als ’s lands pronkjuweel beschouwd, en op handen gedragen. Speciaal voor haar werden er in haar geboorteplaats Sydney opera’s opgevoerd die haar alle kansen boden om te schitteren in het repertoire waarin ze zo groot is geworden, het belcanto. In 1977 werd Lucrezia Borgia, een (onterecht!) minder bekende opera van Donizetti met een waarlijk koninklijk vertoon op de planken gezet. De enscenering is zeer ouderwets en je moet er in het begin een beetje aan wennen, maar heel gauw geef je je over, want statisch is het allerminst en er wordt verdienstelijk in geacteerd. De decors en kostuums zijn letterlijk oogverblindend en de verschillende jurken van de heldin (en dat zijn er wat) bezwijken zowat onder het gewicht aan goud en juwelen. Margreta Elkins is een heel erg mooie Orsini, maar Ron Stevens niet meer dan een matige Gennaro, al ziet hij er best aantrekkelijk uit in zijn strakke pants. Maakt niets uit, het gaat toch om La Stupenda, en zij stelt niet teleur! Met haar schitterende coloraturen en perfect zuivere topnoten maakt ze ons weer eens duidelijk waar ze haar bijnaam aan heeft te danken. Brava.http://www.ffaire.com/sutherland