2005-11-25 07:10:12
Popartiesten willen klassiek zingen en klassieke zangers wagen zich aan pop en jazz. Allemaal vinden ze onderdak bij het gerenommeerde label Deutsche Grammophon. In het geval van bariton Thomas Quasthoff is dit niet verwonderlijk. Hij trad op met alle grote orkesten en dirigenten van onze tijd en stond op de podia van concertgebouwen in Amsterdam, Wenen, Berlijn, Londen, Parijs en de rest van de wereld. De drievoudige Grammy-Awardwinnaar presenteert met ‘Watch what happens’ zijn eerste niet-klassieke album - een verzameling populaire en minder bekende jazzstandards, gearrangeerd door de Grammywinnaar Alan Broadbent en de componist-dirigent Nan Schwartz. Jazz is geen nieuwe ‘hobby’ van Quasthoff. Al tijdens zijn studie zong hij in jazzclubs en ook later bleef jazz een grote passie. De producer van Quasthoffs ‘Jazz album’ is de stertrompettist Till Brönner, zelf met enkele geweldige trompetsolo’s op de cd te horen. ‘Watch what happens’ is geen plaat van een klassieke zanger die zo nodig op de jazztoer moet. De warmbruine stem van de bariton leent zich uitstekend voor standards als ‘Can’t we be friends?’ en ‘They all laughed’, is ronduit schitterend in Chaplins ‘Smile’ en tilt het populaire ‘My funny Valentine’ naar een hoogte zoals niemand eerder deed. Een aanwinst. North Sea Jazz?http://www.gopera.com/quasthoff