2007-07-31 15:19:41
Voor iemand die zelf een uitstekende pianist was, heeft Sjostakovitsj relatief weinig pianowerken geschreven. Vandaar dat de cd-doos van Boris Petrushansky met de complete pianomuziek van Sjostakovitsj, ‘slechts’ vijf cd’s omvat. Maar de 13 werken beslaan een brede periode uit het leven van de componist, van zijn jeugd tot aan zijn rijpe jaren. Alle aspecten van Sjostakovitsj’ werk passeren hier de revue: conformisme en moderniteit, tragiek en humor, bijtend sarcasme en intense treurnis. Aandoenlijk zijn de vroege werken, de Preludes op. 2, gecomponeerd tussen zijn 12de en 14de jaar. Knap geschreven voor zo’n jonge knul, soms geestig, soms dromerig, een beetje Skrjabin, een beetje Prokofjev en zelfs al een beetje Sjostakovitsj. Verrassend modern zijn de Aforismen op. 13 en de prachtige Pianosonate nr. 1 op. 12. Hieruit spreekt, net als uit de magistrale opera De neus uit dezelfde tijd (1926-28), de leergierige, onderzoekende, explosieve geest van de jonge Sjostakovitsj die de weg naar een expressieve avant-garde zocht. De Sovjetdictatuur zou hem later de avant-gardistische mond snoeren. De pianist Boris Petrushansky voelt de bijtende moderniteit en baldadigheid van deze verrukkelijke stukken heel goed aan. In het explosieve eerste deel van Pianosonate nr.1 (1926) spatten de vonken van het klavier. In de Pianosonate nr. 2 (1942) haalt hij een waarachtig symfonische klank uit zijn vleugel. Petrushansky levert met deze opnamen een waardevol en mooi document over, en portret van Sjostakovitsj.http://digilander.libero.it/borispetrushansky/html/english.html