Netrebko, Anna
2005-11-25 11:46:03
Sentimental journey van Anna NetrebkoAnna Netrebko is meer dan een rechttoe rechtaan operadiva. Op haar nieuwste cd ‘Souvenirs’ blikt ze terug op de glansrollen van haar jeugd: op de cabaretartieste Sylvia uit de operette Csárdásfürstin die haar op het spoor zette van een zangcarrière, op Solveigs Lied uit Peer Gynt, waarmee ze haar studie begon.
door Hans Visser
De carrière van sopraan Anna Netrebko? Het blijft een mooi verhaal. Het geld voor haar zangstudie boende ze bij elkaar op de vloeren van het Petersburgse Mariinski Theater, waar dirigent Valeri Gergjev haar later liet uitgroeien tot een wereldster. Helaas zijn er altijd mensen die dat succes vooral toeschrijven aan haar verschijning op affiches, cd-doosjes en in tijdschriften. Dat ze onlangs met de bariton Erwin Schrott een zoon kreeg, werd in de media breed uitgemeten. Gelukkig valt moeiteloos vast te stellen dat Netrebko haar succes toch echt dankt aan haar talent. Zo zong ze naast tegenspeler Rolando Villazón in ‘La bohème’ een voorbeeldige Mimì en sinds hun gezamenlijke optreden ‘La traviata’ heten die twee ‘een droompaar’. Haar veelzijdigheid bewijst Netrebko met haar jongste album ’Souvenirs’: achttien populaire klassiekers, die ze doet glanzen als parels. Een mooi opgenomen, smaakvol boeket van orkestliederen, volksmuziek, kunstliederen en operettearia’s die een rol speelden in haar jonge leven. De muziek is van uiteenlopende oorsprong en de diverse emoties zingt ze met haar stem en stijl tot een natuurlijke eenheid. Dankzij haar nazomerkleurige klank valt het amper op dat sommige stukken zijn geschreven voor mezzosopraan. Zo moeiteloos als ze met steun van de dirigent Emmanuel Villaume en het Prague Philharmonia wisselt van genre, zo makkelijk ook verandert ze ook zowat tien keer van taal. Zo zou ze aanvankelijk een van Dvoráks zigeunerliederen zingen in het Duits, maar toen de Praagse orkestleden bij de repetities hoorden hoe ze die in het oorspronkelijke Tsjechisch zong, verdween op hun verzoek de Duitse vertaling.
In het Russisch, haar moedertaal, zingt ze twee liederen van Rimsky-Korsakov, waarvan de pianobegeleiding schitterend is bewerkt voor orkest. Houd het daarna maar eens droog bij het Jiddische slaapliedje ’Schlofsche, mein Vögele’, wonder van droeve, koesterende schoonheid.
De cd opent spectaculair met ’Heia in den Bergen’, de wervelende entree van de cabaretartieste Sylvia Varescu in de operette ’Die Csárdásfürstin’. Deze flamboyante aria bracht haar als kind op het idee van een zangcarrière. Ze overrompelt nu zelf zoals de primas van een zigeunerorkest dat zou doen. Onder toeziend oog van haar zangcoach wordt ze lekker opgezweept door het meezingende en -klappende Prague Philharmonic Choir.
Netrebko begon haar zangstudie met het lied van Solveig, de vrouw die wacht op haar ronddolende Peer Gynt. Destijds in het Russisch, nu klinkt het in het Noors als een ijle droom. Hopelijk mag ze ooit alle orkestliederen van Richard Strauss opnemen. Collega’s pakken daarin vaak volumineus uit, maar Netrebko bewaakt de balans.’Liebe’ betekent in Wiegenlied daarom ook echt Liebe. Ze koos drie duetten. Met de tenor Piotr Beczala laat ze Heubergers ’Im chambre séparée’ gloeien. Gelikt klinkt met de jongenssopraan Andrew Swait het Pie Jesu uit het Requiem van Andrew Lloyd Webber en in Offenbachs beroemde ’Barcarolle’ versmelt haar stem met die van de mezzo Elina Garanca.
Een album als dit draagt al snel het negatieve stempel ‘commercieel’, maar omdat dit repertoire zo echt haar eigen keuze is en haar ook goed ligt, laat ’Souvenirs’ zich haast genieten als een privébezoek aan haar eigen wereld. Een bezoek dat Netrebko besluit een onstuimige kus: de virtuoos gezongen Italiaanse wals ’Il bacio’ van Arditi.
Souvenirs
Anna Netrebko, Elina Garanca, Piotr Beczala, Andrew Swait, Prague Philharmonia, Prague Philharmonic Choir o.l.v. Emmanuel Villaume
Deutsche Grammophone 00289477639
