Nagano, Kent
2007-08-13 12:52:18
‘Cardillac’ hoort qua stijl thuis in ‘de nieuwe zakelijkheid’. Realisme, psychologie en een sterk accent op de tekst kenmerken deze stroming. Hindemith zoekt naar een zekere objectiviteit die niet streeft naar traditionele ‘mooie’ melodieën. Dat de partituur van ‘Cardillac’ toch vol zit met wat stroeve maar prachtige lyriek toont aan dat er flink wat rek zat in het uitgangspunt van de componist. Kent Nagano’s visie op de opera wordt gekenmerkt door doorzichtige slankheid. Zonder moeite dringt hij door in de intiemste geheimen van de muziek en tovert hij de mooiste atmosfeerschilderingen tevoorschijn. Ook de regie en de vormgeving worden gekenmerkt door een haast Vermeer-achtige klaarheid. De decors in jarendertigstijl zijn zeer esthetisch en de zangers zijn duidelijk gemotiveerd in hun handelingen en stiltes. Alan Held die de titelrol zingt is een indringende, door dwangneurosen getekende goudsmid, zowel qua zang als qua spel. Zijn dochter, gezongen door Angela Denoke, doet in niets voor hem onder. Luister naar hun duet in de tweede acte! Christopher Ventris is een welluidende officier en Hanna Esther Minutillo is een overtuigende verwende dame uit het interbellum. Wanneer je deze hoogwaardige productie op je laat inwerken, vraag je je af waarom ‘Cardillac’ niet veel vaker wordt uitgevoerd.Willem Veldhuizen
Paul Hindemith
Cardillac
Orkest en koor van de Opera national de Paris o.l.v Kent Nagano. André Engel (regie), Alan Held, Angela Denoke, Christopher Ventris, Hannah Esther Minutillo
BelAir BAC 023
