2009-02-11 20:28:04
En altijd is er weer Stéphane Grappelli (1908 – 1997). Zeker voor een Franse jazzviolist is er geen ontkomen aan en ook Didier Lockwood heeft zich altijd een groot bewonderaar betoond van zijn magistrale voorganger. De Franse jazzscene is bovendien niet opgesplitst in elkaar bevechtende kampen: de camaraderie is hecht, en Grappelli heeft altijd met bewondering de verrichtingen van ‘mon petit fils’ Lockwood gevolgd. Regelmatig nodigde hij Lockwood uit om mee te spelen. Tussen beide virtuozen, Grappelli is ontegenzeggelijk de koning van de gipsy swing op zijn instrument en Lockwood was ooit een rockheld met de formatie Magma, ontstond een warme band. Grappelli schreef zelfs een ‘Bossa pour Didier’. ‘For Stéphane’ is een mooi eerbetoon, waaraan bijna dertig (!) coryfeeën hun medewerking hebben verleend, onder wie de vocaliste Dee Dee Bridgewater, de harmonicavirtuoos Toots Thielemans, de gitarist Martin Taylor, de contrabassist Jean-Philippe Viret en de pianisten Martial Solal, Eric Legnini en René Urtreger. Het resultaat: mooie melodieuze jazz, musette, ragtime en gipsy swing, waarbij Cole Porter, Niccolo Paganini, George Gershwin en Fats Waller lachend toekijken: hun muzikale nalatenschap is in goede handen. Dit album is warm, sympathiek én brengt diverse generaties bijeen. De muziek is als een gedekte tafel, waaraan voortdurend groepjes vrienden aanschuiven en mooie verhalen de ronde doen. Verdomd lekker eten, trouwens.