Kross, Tania
2006-10-06 13:22:52
Ik heb Tania Kross iets meer dan een jaar geleden voor het eerst ontmoet. Zij had net haar platencontract met Universal getekend en haar eerste cd, ‘Corazón’, met Antilliaanse liederen, opgenomen. Als een blok viel ik voor haar charmes, haar spontaniteit en haar waanzinnige uitstraling. Door haar warmte en ongekunsteldheid voelde het alsof wij elkaar al jaren kenden, en het interview veranderde algauw in een vriendschappelijk gesprek. Sindsdien is er veel gebeurd. Zo debuteerde ze bij de Nederlandse Opera als Lola in Mascagni’s ‘Cavalleria Rusticana’ en organiseerde ze haar eerste Festival, Krossin’ Gouda. Haar cd-debuut leverde haar de Edison Klassiek Publieksprijs op. Voordat ze naar Curaçao vloog om een beetje uit te rusten, dook zij de studio in om haar tweede, ‘Arie antiche’, op te nemen. Tijd dus voor een nieuw gesprek.Zij logeert bij goede vrienden in een monumentaal grachtenpand dat haar Nederlandse pied-à-terre is geworden. Ik bel aan en daar staat ze dan, mooier dan ooit, in een geweldige jurk en op hooggehakte slippers. Zwierig gaat ze voor naar een pracht van een kamer. Met een kan thee nestelt zij zich op de bank. ‘Waarom ‘Arie antiche’? Mijn eerste cd was een soort introductie: dit is Tania, met een heel apart repertoire. Op mijn tweede cd wil ik heel duidelijk laten zien wat ik kan, hoe ik mijn stem gebruik, wat al die jaren van harde studie hebben opgeleverd. Mijn vak is coloratuur-mezzo. Eerst wilde ik een cd maken met composities uit de Spaanse barok, maar algauw verwisselden we dat idee voor ‘Arie antiche’’.
De aria’s uit de verzameling ‘Arie antiche’ stammen uit 17e en 18e eeuw, maar pas in de 19e eeuw werden ze door Alessandro Parisotti samen gebundeld. Een negentiende-eeuwse kijk op de Barok, is dat wat haar aantrekkelijk leek? ‘Ja, want daardoor komt de schoonheid van de stem heel mooi naar voren. Door zijn arrangementen heeft Parisotti zijn heel eigen visie op die werken gegeven. Die pak ik op, en daarop voortbordurend voeg ik er mijn eigen ideeën aan toe.’
Tania Kross wordt op de piano begeleid door Marietta Petkova, een pianiste die zij van tevoren niet kende. Hoe is die samenwerking verlopen? ‘Marietta is concertpianiste en daardoor was het een gok. Het kon totaal floppen, maar goddank klikte het geweldig. Ik geniet enorm van de manier waarop zij met muziek bezig is. Haar aanpak vind ik zo verfrissend! Zelf ben ik vrij dominant in wat ik muzikaal wil doen - als Tania rechts wil dan gaan we met zijn allen …. Met haar veranderde die houding. Ik ontdekte wat wij sámen kunnen doen, het werd een ‘samendans’, en ik vond het heerlijk. Zij is heel perfectionistisch, net als ik, en dat stimuleert. Ik vind dat je moet samenwerken met mensen die minstens zo goed zijn als jij, want die trekken je naar boven. Marietta is geweldig.’
Hoe ziet de toekomst eruit? Gaat Kross meer oude muziek zingen? ‘Nee. Ik vindt oude muziek prachtig en het is gezond voor de stem, maar ik wil zoveel mogelijk mezelf blijven en me nergens op vastpinnen.’ Volgend seizoen komt zij terug bij de Nederlandse Opera in twee opera’s van Monteverdi. Bij de Reisopera gaat zij ‘La cenerentola’ doen. Zijn opera-aria’s haar volgende cd project? ‘Wellicht wel … het zou logisch zijn, denk je niet?’
Basia Jaworski
