Kirkby, Emma
2006-08-13 19:03:45
Emma Kirkby zong als student klassieke talen en later als lerares voor haar plezier bij koren. Meestal stonden werken uit de Renaissance en de Barok op het repertoire. In 1971 werd zij lid van het Taverner Choir van Andrew Parrott en in 1973 sloot ze zich aan bij de Consort of Musicke van de luitist Anthony Rooley, haar partner in toonkunst én liefde. Beiden hebben hun sporen op het gebied van de authentieke uitvoeringspraktijk verdiend. Op deze cd van BIS prijken 19 liederen, die over drie thema’s verdeeld kunnen worden: verloren of onbeantwoorde liefde (‘Flow my tears’), verraderlijke en vluchtige liefde (‘Fine knacks for ladies’) en ouder worden (‘Time’s eldest sonne’).
Emma Kirkby’s stem heeft qua ambachtelijke en artistieke puurheid haar peil behouden. Een nog steeds kristalheldere klank wordt gecombineerd met een feilloze, lenige ademtechniek en een delicate dictie. De zangeres laat in haar dramatische expressie iets meer vibrato toe dan vroeger, zonder in sentimentaliteit te vervallen. De ironischer teksten zouden misschien wat speelser en schalkser vertolkt kunnen worden. Anthony Rooley begeleidt op een kopie van een zevensnarige Elizabethaanse luit soepel, steunend en subtiel. Het echtpaar Kirkby en Rooley bewijst Dowland alle eer als ‘Albion’s Orpheus’.
Paul Plaizier
Relevante recensies
