Henriksen, Arve
2009-02-11 20:34:32
Zodra je hem één keer gehoord hebt, vergeet je hem nooit meer en herken je hem daarna onmiddellijk. Van welke trompettist kun je dat tegenwoordig nog zeggen? De Noor Arve Henriksen fluistert door zijn instrument, zingt er doorheen met een ijle falset, en klinkt vaak als een shakuhachi, de Japanse bamboefluit. In Nederland is hij vooral bekend door het orkest van saxofonist en landgenoot Trygve Seim, maar voor zijn debuut op ECM heeft hij gekozen voor een intiemere setting, grotendeels bepaald door elektronica. Naast de menselijke stem zijn de gitaar en de contrabas de enige begeleiders die níet uit een doosje komen. Dat zou kil kunnen overkomen, maar dat doet het niet. De samples en synthesizers schilderen een sfeervol klanklandschap, veelal in pasteltinten, en ook als er eens wat steviger wordt aangezet blijft het geheel een wat dromerig karakter houden. Liefhebbers van de opnamen die Brian Eno heeft gemaakt met de trompettist Jon Hassell mogen zich deze cd niet laten ontgaan: ook dit is tranceverwekkende muziek die naar ambient neigt, maar met meer ontwikkeling erin dan de pure voorbeelden van dat genre. Op twee stukken doet David Sylvian mee, maar helaas niet als de verfijnde dandyzanger die we kennen: hij draagt zijn gedichten voor met een ietwat schorre keel.
Frank van Herk
Arve Henriksen
Cartography
ECM 2086
