2006-08-13 18:14:14
Nu de Canadese dichter, schrijver en singer/songwriter Leonard Cohen (1934) slechts sporadisch van zich laat horen, is dit project van de modern klassieke componist Philip Glass iets om reikhalzend naar uit te zien. Glass heeft een liederencyclus geschreven rond Cohens poëzie en diens ietwat erotisch getinte tekeningen. Het openingsstuk is een klaagzang over het verlies aan viriliteit. ‘Ladies’ man’ Cohen draagt het voor met zijn mooie sonore stem vol craquelé. De stukken op dit dubbelalbum worden uitgevoerd door musici en vocalisten die Glass geregeld terzijde staan, zoals Michael Riesman, al jarenlang Glass’ vaste rechterhand en muzikaal leider van het Glass Ensemble. Glass deed eerder ervaring op als componist van een dergelijke cyclus met het werk van ‘beat poet’ Allen Ginsberg in het onvolprezen meesterwerk ‘Hydrogene Jukebox’. Opmerkelijk is dat Glass vooral imponeert met composities waaraan hij een songstructuur heeft verleend: die stukken zijn zonder uitzondering ontroerend mooi. Cohen zelf draagt een aantal gedichten voor, Dominique Plaisant (sopraan), Tara Hugo (mezzo-sopraan), Will Erat (tenor) en Daniel Keeling (bas-bariton) verzorgen de vocalen. Het nostalgische verlangen naar Cohen-klassiekers als ‘Hallelujah, who by fi re?’ en ‘If it be your will’ wordt niet door dit project gestild, maar het biedt een interessante nieuwe blik op Cohen én Glass.