2006-12-01 20:05:39
Philippe Giusiano won in 1995 het Chopinconcours en nam daarmee zoete wraak op zijn vergeefse poging vijf jaar eerder. Hij was de favoriet van publiek en pers, en deze opname laat horen waarom. Giusiano heeft een geweldige instinctieve affiniteit met Chopin en daarmee is niet gesuggereerd dat hij in analytisch opzicht tekort zou schieten. Toch valt allereerst zijn gave, ronde toon op, die van pianissimo tot fortissimo de hoogste kwaliteit behoudt. Zijn gevoel voor melodie is sensibel zonder ooit larmoyant te worden. Hiernaast stelt zijn perfecte techniek hem in staat om hier en daar op een eigenzinnige manier om te gaan met de stemvoering. Puur op de harmonie spelen of puur op de meerstemmigheid is er niet bij. Zijn pianospel put uit veel rijke tradities. In de Tertsenétude bijvoorbeeld krijgt de linkerhand net iets meer gewicht en dat levert een extra laag op die bij veel concurrenten onhoorbaar blijft. De vingergymnastiek verdringt nergens de expressie en dat geldt ook zeker in de puntgave uitvoering van de Préludes opus 28. Omdat het niveau zo hoog is, voelt het of ik door een enkele prélude speciaal te noemen zeer vele onterecht verzwijg - bij de études maakte ik me er al schuldig aan. Ook qua opname een prachtige set!