Freni, Mirella
2006-12-04 10:44:09
Echt een opera voor een prima donna, deze Fedora van de Italiaanse verismo-componist Umberto Giordano. Dat realiseerde Maria Callas zich al in 1956, toen ze met deze opera uit 1898 zes succesvolle uitvoeringen gaf in de Scala. Hier wordt hetzelfde werk afgestoft met de sopraan Mirella Freni in de hoofdrol. Ze kan buitengewoon goed uit de voeten met dit aangrijpende melodrama, dat een breed spectrum aan affecten en spontane emoties van haar vraagt, een gecombineerd zang- en acteertalent. Het libretto plaatst haar steeds nadrukkelijker op de voorgrond. In het tweede bedrijf zingt ze dan samen met Placido Domingo het onvergetelijke liefdesduet, een van de hoogtepunten van de opera, zowel visueel, dramatisch als muzikaal. Daar herken je de werkelijke klasse van deze diva, niet alleen in de intensiteit van de zang maar ook aan subtiele zaken als het oogcontact, de lichaamstaal, het benutten van de lichtval. Verder is er natuurlijk het vocale klatergoud waarmee Giordano in Italië beroemd werd. Het past allemaal wonderwel bij de entourage, het verhaal en de locatie. Geen wonder dat aan het einde een ovationeel applaus losbreekt en dat de cast welhaast wordt bedolven onder de bossen bloemen. Dirigent Gavazzeni, een oude rot in dit genre, deelt met zichtbaar plezier in de lof. De toen 84-jarige meester (deze live opname dateert van 1993) is drie jaar later gestorven.Jos van der Zanden
http://web.telia.com/~u17130144
